ภาระงานบ้านมีแต่เช้าตรู
เวลาครู่ผ่านไปๆ อย่าใจหาย
อย่าให้สิ้นความหมายแม้สิ้นกาย
อย่าได้คลายแหนงหน่ายจะอายดิน
งานบ้านๆ บ้านเราก็ งานบ้าน
ทำๆๆ ทำจนสิ้น เวลาหาย
ลืมๆไป ตลาดหาย ใจอย่าวาย
กายเจริญ กายสติมั่น สุขเจริญ
หลังภาระกิจงานบ้านจบ อ่านบันทึกแลกเปลี่ยน และเขียนบันทึก เตรียมตัวไปโรงเรียน ไปเรียนวิชาเวชกรรมโบราณ
และพรุ่งนี้ไม่ได้ไปทำงานที่ไร่ จึงขอไปเรียนวิชาเวชกรรมในช่วงเช้าวันอาทิตย์ คุณครูจะว่าไหมๆ
คุณครูจะไม่ว่า คุณครูจะยิ้มสดใส ...
ขอบคุณน้องครูอ้อยที่แวะมาให้ดอกไม้ รับรู้ถึงความคิดถึงที่มีให้กันทันที ขอบคุณค่ะ
Great คำนี้ยิ่งใหญ่ในความคิด
ที่มิ่งมิตรสานฝันส่งมอบให้
ขอขอบคุณโกทูโนอุดมจันทร์
ให้เจอกัน รู้จักกัน ปันสิ่งดี
ขอบคุณค่ะ คุณ นาง เสาวลักษณ์ หนูรอด