อนุทิน 122113
น้อย น้ำพอง
เขียนเมื่อตกหลุมรัก..(เด็ก) ช่วงเวลาห้าวันกับการรดน้ำแปลงปลูกผัก4ไร่กว่าๆ(ฟักแฟง)ที่ทุ่งใหญ่ไร่นิมิตราตั้งแต่เช้า8โงเช้ากลับเข้าบ้าน1ทุ่มครึ่งทุกวัน(เหนื่อยมาก..แต่ก็ยังดีที่มีน้ำให้รด)
ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมหลานๆ(ลูกหลานญาติๆทางคุณพ่อบ้าน) ก็เลยตามตากับยายออกไปทุ่งนาด้วย
เห็นเด็กๆเล่นน้ำ(โคลน)ที่ร่องแปลงก็พลอยดูสนุกหายร้อนตาม(เด็กชายปายกับเด็กหญิงปอย ป.4 ป.5)นอกจากเล่นน้ำลุยโคนตามประสาเด็กๆแล้วยังช่วยงานผู้ใหญ่ได้ดีทั้งที่แดดร้อนเพื่อนๆรุ่นเดียวกันส่วนมากจะอยู่ในหมู่บ้านหรือชอบเข้าเมืองสัมผัสแอร์
แต่สองรายพี่กับน้องกลับชอบออกไปท้องทุ้ง..เห็นแล้วทำให้นึกถึงตัวเองสมัยช่วงวัยเดียวกันที่อยู่ท้องทุ่งมากกว่าอยู่ในหมู่บ้าน
จากที่ไม่ค่อยได้คุ้นเคยกับเด็กๆ(บ้าน-สวน ไม่ได้อยู่ในหมู่บ้าน)ช่วงเวลา4-5วันับว่าได้ประโยชน์หลายทางโดยเฉพาะการได้สร้างความคุ้นเคยกับเด็กๆ
...กำลังจีบกลายๆกับน้องเล็ก"โตขึนไปอยู่กับป้านะ" (คุ้นเคยเรียนรู้ศาสตร์ต้นไม้มานานคงถึงเวลากับการเรียนรู้-เข้าใจ มนุษย์ศาสตร์ยิ่งขึ้นเพื่อพัฒนาและค้นหา"ผู้ที่จะมารับไม้ต่อ"...
...เทวดาน้อยที่จะช่วยสร้างแปลงผักหวาน-สานฝันทุ่งใหญ่ไร่นิมิตรา...แววมันบอก...
ความเห็น (4)
รักเด็กสร้างบ้าน (สร้างประโยชน์ต่อสังคม) คะ :)
หลายๆ อย่าง ล้วนมีค่าใช้จ่าย
เคยเห็นจากอินเทอร์เน็ต
แปลงปลูกพริก ใช้พลาสติกเหมือนชนิดที่ใช้ทำถุง คลุมหน้าดิน แบบคลุมไว้ครั้งเดียว น่าจะใช้ตลอดอายุที่ปลูก
และพื้นที่ที่ตั้งใจปลูกพืชผักแบบถาวร มีแบบเดินท่อพีวีซี ไว้ตลอดพื้นที่ปลูก พอสูบน้ำหรือเปิดน้ำเข้าท่อ ก็รดน้ำพืชได้ทั่วทุกแปลง
พืชก็คงเหมือนคน ต้องกินอาหารทุกวัน แต่ถ้าคนต้องเสียเวลารดน้ำแบบเหน็๋ดเหนื่อย เสียพลังทุกวัน โดยไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวในการดูแลสุขภาพร่างกายและการใช้ชีวิตประจำวัน มันจะคุ้มหรือคะ ? ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่า รดน้ำ1ครั้งอยู่ได้กี่วัน แต่อย่างกับว่า รดน้ำปุ๊บ มันจะระเหยหายไปอย่างรวดเร็วไม่ทันพืชได้กินปุ๋ยกินน้ำนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ...
ขลุกต้นไม้ห่างหายจากเด็กๆไปนานหลายปีถึงเวลากลับมาหาเด็ก(เติมสีสันให้ชีวิต+หาที่วาง:)))
...ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณon time...
"หลายๆ อย่าง ล้วนมีค่าใช้จ่าย"...ถูกต้องค่ะทุกๆกิจกรรมการงานต้องมีค่าใช้จ่าย แต่จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับการลดต้นทุน ซึ่งการลดต้นทุนที่ประหยัดสุดๆคือการลงมือทำเองให้มากที่สุด
สำหรับข้อมูลระบบการปลูก ระบบน้ำการเกษตรที่เห็นในอินเตอร์เนตล้วนเป็นแนวทางที่ต้นทุนค่อนข้างสูงสำหรับเกษตรกร(ระบบปูผ้าพลาสติกตกไร่ละไม่ต่ำกว่า30000-40000สำหรับปลูกแฟง) ซึ่งการเกษตรเหล่านี้ส่วนมากเป็นการมุ่งปลูกเพื่อการค้าในรูปแบบพืชเชิงเดี่ยว
แต่สำหรับแนวทางการเกษตรที่ดิฉันทำอยู่ในพื้นที่ของตัวเอง และกำลังช่วยญาติทำอีกแปลงเป็นรูปแบบเกษตรเพื่อชีวิตแนวทางพอเพียง คือการลดต้นทุนหลายๆอย่างต้องเรียนรู้ทำเอง การลดการพึ่งพาสารเคมีสร้างอาหารที่ปลอดภัยและการทำเกาตรแบบผสมผสานปลูกพืชหลายอย่างทำกิจกรรมที่หลากหลาย(ทำนา ปลูกผัก ปลูกต้นไม้ ผลไม้)
การลงมือทำงานเองตามกำลังที่ทำได้นับเป็นการออกกำลังกาย การกินอาหารจากมือที่ตัวเองปลูกแบบปลอดภัยไร้สาร ดินดี น้ำดี อากาศเป็นยาถือเป็นการรักษาสุขภาพ(ธรรมชาติบำบัด)...น่าจะดีกว่าการนั่งทานอาหารดีๆแต่อยู่ในห้องแอร์นะคะ(ข้างในนั่งทานเย็นฉ่ำแต่ปล่อยความร้อนสู่สิ่งแวดล้อมภายนอก;))
ความคุ้มค่าระหว่างสิ่งที่เสียไปกับการได้รับกลับคืนมา..สำหรับดิฉันตอบเลยว่าคุ้มค่ายิ่งกว่าคุ้มค่ะ(ยิ่งเหนื่อย ยิ่งลำบาก ยิ่งลงแรงลงมือทำ ยิ่งมีคุณค่า)
...ขอบคุณค่ะ...