อนุทิน 121321
สายนที"๑๙
เขียนเมื่อเด็กน้อย...ไม่รู้จักกลิ่นเสือ (ใช้สีเขียวแล้วกันเนาะ จะได้ไม่น่ากลัว)
สมัยเป็นเด็กๆ เรียนประถมน่ะนะ พวกเรารุ่นๆ เดียวกันและน้องๆเพื่อนบ้าน ชอบวิ่งเล่นกันสนุกสนาน ที่ลานบ้านใต้ร่มเงา มะม่วง หลายๆต้น พวกเราซน และเอะอะบ้างตามประสา มักจะถูกเตือนมาจากก๋ง (เรียกก๋งตามแม่ ท่านคือคุณตาทวดของพวกเรา ) เพื่อนบ้านทุกวัย เลยเรียกก๋งตามไปด้วย ...
คำที่เตือนบ่อยที่สุด และประจำ คือคำข้างต้น แรกๆไม่เข้าใจ หลังๆ ถึงบางอ้อ(ทั้งๆที่ไม่เคยไป)
เสือ ในป่านี่ ดุ ร้ายใช่ไหมจ๊ะ....แค่ได้ยินเสียงนี่ ก็วิ่งกันป่าราบแล้ว อิ อิ ใครจะอยากเข้าใกล้เนาะ
เปล่าหรอกพวกเราไม่ยักกะกลัว ยังคงวิ่งเล่นกันสนุกสนาน เอะอะตามประสา ...ก็มัน สนุ๊ก สนุก นี่นา
พักเครื่องก่อนนะ...ครั้งนี้ฝนตกจริงๆ
***ขอบพระคุณแม่แห่งธรรม (แม่ผู้ก่อเกิดทุกสรรพสิ่ง)
อาทิตย์ ๓ มีนาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น