อนุทิน 120402

กัวซารายสุดท้ายของงานจิตอาสารอบบ่ายวันนี้(เพราะวันนี้ไม่ได้ไปช่วยงานระหว่างรอผู้ป่วย ด้วยเห็นวิชาการสุขศึกษาสาธารณสุข ได้ลงมาช่วยเหลือผู้ป่วยแล้ว หลังจากปล่อยวางมานานมากๆๆ )

น้องพยาบาลที่นั่งในห้องอายุรกรรม 2 หลังจากทำกัวซาให้เพื่อนผู้ป่วยแล้ว  น้องพยาบาลมีความสนใจจึงได้เชิญให้ทดลอง  อิอิ แล้วจะเพลินจนเพลิน ก็เริ่มทำกัวซาตั้งแต่ศีรษะลงมาเลย   แต่เจอพังผืดขณะที่ขูดบนฝ่ามือน้องบอกว่ารู้ได้ยังไง เธอแปลกใจมากว่าเพียงขูดเบาๆทำไมจึงบอกได้    ก็ง่ายนิดเดียวจึงอธิบายว่า เหมือนเวลาเราเอามือล้างจาน หากบอกด้วยตาเปล่าว่าสะอาดแล้ว แต่พอเอามือลูบอย่างพินิจ บ้างครั้งเราสะดุดเศษอาหารที่แห้งติดกับเนื้อจานใบนั้นได้ ถ้าเราเป็นคนรู้จักการสังเกต และตั้งใจ เราก็จะเจอความผิดปกติ ถ้ามันไม่ปกติ  แล

แท้ที่จริงแล้วคนทุกคนที่มีอาการครบ ก็สามรถบอกได้  ทุกคนก็สำรวจตัวเองได้ รายนี้แนะให้หาหมอดีกว่ามั๊ง บางทีหมออาจผ่าเลาะเอาพังผืดออก  ถ้ามันเป็นมากขึ้นๆ น้องถามว่ามีวิธีแบบโบราณไหมไม่อยากผ่า ...จึงทำกัวซาแก้ปัญหานิ้วล็อค  ปัญหานิ้วล็อคที่เริ่มเป็นนี้มั่นใจว่าแก้ได้ เพราะแก้มาหลายรายแล้ว แต่ปัญหาพังผืดนี่คงต้องขอโทรไปหาผู้รู้ให้คำแนะนำก่อนและจะมาบอก ตกลงก็ทำกัวซาแขน หัว ใบหน้า ลงมาถึงบริเวณคอ คำตอบที่ได้รับคือแปลกนะรู็สึกดีจังเลย เบาศีรษะ และหายเมื่อยต้นคือ แขนก็เบาลง น้องบอกว่า เปิดสอนบ้างก็ดีนะ เพราะภูมิปัญญาหลายๆเรื่องที่คนธรรมดารู้และนำมาแก้ปัญหาได้นั้น น้องก็ยังไม่เคยเรียนรู้ตั้งหลายอย่างมีแต่คนไข้มาคุยให้ฟังว่าไอ้นั่นดียังงั้น ไอ้นี่ดียังงี๊ ..5555 ของเก่าในวงการใหม่ก็ตื่นเต้นอย่างนี้แหละ ถ้าเก่าในที่เก่าก็จะเคยชินเป็นธรรมดา