อนุทิน 119571
เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว
เขียนเมื่อความรู้สึกที่ได้รับจากgotoknow
จากการที่ข้าพเจ้าได้อ่านบทความ หลายๆบทความ จึงได้พบว่าจากหลายๆความรู้ที่หาได้ง่ายทำให้ข้าพเจ้ามีความรู้หลากหลายขึ้นส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งได้เรียนรู้หลายความคิด หลายอารมย์ หลายความรู้สึกของบรรดามวลสมาชิกของโกทูโนว์ ทำให้ข้พเจ้ามีความสุข ความเพลิดเพลิน พร้อมทั้งความรู้ทางวิชาการไปพร้อมกัน ตามที่ผู้นำเสนอนำมาลงไว้ ทั้งข้อความ ภาพ เสียง แต่ก็มีหลายบทความที่มีความเศร้าหมองแอบแฝงมาสกิดให้นึกได้ถึงความน้อยใจ เสียใจ ผิดหวัง ประชด สื่อให้รู้ว่าเกรียด โกรธ และก็อภัยให้กัน โดยที่ข้าพเจ้าไม่รู้ต้นสายปลายเหตของแต่ละท่าน ก็พอจะจับใจความได้อยู่ ข้าพเจ้าจึงว่านี่คือความหลากหลายทางอารมย์ หลากหลายทางความรู้สึก
บางท่านให้ความรู้ทางวิชาการ บางท่านนำเสนอความบันเทิง บางท่านแนะนำสถานทีท่องเที่ยว บางท่านนำเสนอบทประพันธ์ทั้งร้อยแก้วร้อยกรอง บทเพลง ซึ่งจุดประสงค์เพื่อแบ่งปันความสุขแก่กัน ข้าพเจ้าชอบความหลากหลาย ถ้ามีเวลาพอจะเข้าอ่านเข้าเยี่ยมชมทุกประเภท อยากรู้ความคิดที่มาจากหลายๆท่าน ทั้งด้านบวกและด้านลบ
แต่ยังมีบางท่านที่น่าเป็นห่วง ซึ่งอยู่ในอารมย์ที่เศร้าหมอง แสดงออกถึงความเศร้าหมอง และพยายามเข้าหาธรรมะ เข้าหาสัจธรรม ธรรมะคือธรรมชาติ ซึ่งมีอยู่ในตัวคนทุกคนอยู่แล้ว แล้วแต่ใครจะนำมาประยุกต์ใช้ ให้เหมาะแก่จริตของตนเองเท่านั้น(จริต คืออุปนิสสัย,ความประพฤติปฏิบัติ,ความเป็นมา) การเข้าหาธรรม การทำบุญสุนทาน การบำเพ็ญประโยชน์สาธารณะเป็นสิ่งที่ประเสริฐทั้งนั้นแต่ต้องทำให้ตัวเองมีความสุขด้วย ให้ตังเองปราศจากความเศร้าหมอง ต้องปล่อยวางอย่ายึดติดอยู่กับสิ่งใดมากเกินควร อย่ายึดมั่นถือมั่นวิธีการใดของใครแต่อย่างเดียว ให้เปิดกว้างทางปัญญา โดยเรียนรู้รับฟังจากหลายๆแบบหลายครูอาจารย์ หรือหลายๆผู้รู้ ยอมรับฟังความคิดเห็นที่หลากหลาย โดยเชื่อมั่นตัวเอง่ว่าเรามีปัญญาพอที่จแยกแยะ คำแนะนำ คำเตือนสติ คำสอนหรือคำบอกเล่าเหล่านั้น ความรู้บางอย่างบางสิ่งไม่มีในหลักสูตรของโรงเรียน ของมหาลัยแม้การศึกษาธรรมะ ไม่ต้องศึกษามากมายนัก เพียงแค่พิจารณาเหตและผลแห่งเหตนั้นก็จะเข้าใจได้ และสรุปการดำเนิ นชีวิตของตนเองว่าควรจะไปในแนวทางใหน
เพราะฉนั้น สิ่งทีควรทำ คือการปล่อยวาง ไม่ยึดติดอดีต ไม่แบกภาระอันหนักอึ้งอยู่ในใจ ในสมอง ในความรู้สึกนึกคิด ให้ถือว่าอดีดคือชาติก่อน ชาตินี้คือปัจจุบันขณะนี้ คือตัวเรา ที่จะดำเนินต่อไปสู่อนาคตที่สมบูรณ์ ด้วยบุญ ด้วยความดี ด่วยความสุข ความสำเร็จทั้งหน้าที่การงานและการดำรงชีวิตของเรา และความปลื้มปิติสุขของคนรอบข้าง โดยเฉพาะ พ่อแม่พี่น้อง ความสำเร็จของเราคือความสุขของคนรอบข้าง ถ้าเราทำให้คนรอบข้างไม่มีความสุข แล้วตัวเราจะมีความสุขได้อย่างไร
อย่าเข้าใจผิดว่า การที่คนอื่น(คนรอบข้าง)เอสอกเอาใจต่อเรา ชื่นชม ปลอบใจเราอยู่เสมอ เพื่อให้เรามีความสุข สบายใจนั้นจะเป็นความสุขของเขาด้วย ไม่ไช่หรอก
แท้จริงแล้วพวกเขาซ่อนความทุกข์ของพวกเขาอยู่ พวกเขากำลังแบ่งเบาความทุกข์ของเราต่างหาก เขากำลังเยี่ยวยาเราอยู่
เราต้องรักษาตัวเอง เยี่ยวยาตัวเองด้วยธรรมะชำระจิตใจตนเอง ไม่ให้ป่วย เมื่อเราไม่ป่วย เราสุขสบาย เราร่าเริงแจ่มใสบำรุงสุขภาพกายให้มีพลังที่สมบูรณ์ พร้อมทั้งพลังใจที่แข็งแกร่งสมบูรณ์ ทำให้คนรอบข้างของเรามีความสุข เขาก็จะชื่นชมเราด้วยความสุจริตใจไม่มีความเศร้าหมองซ่อนอยู่ภายใน
นี่แหละคือความสุขที่แท้จริงของเรา
ขอให้มีความสุขความเจริญที่แท้จริงกันทุกๆท่าน
ความเห็น (8)
ขอบคุณ คุณธสัชชัย
คุณมะปรางเปรี้ยว
คุณwasawat deemarn
คุณนารี
คุณเดือนดาว
ที่เข้าเยี่ยมและให้กำลังใจครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณตะวันดิน
คุณวรรณชไม
สำหรับดอกไม้ครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณธรรมทิพย์ ที่เข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจ
ขอบคุณครับ
คุณพ่อเขียน น่ารักมากเลยค่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณลูกๆจึงน่ารัก เป็นคนดีของสังคมรอบตัว เพราะมีต้นแบบดีๆอย่างคุณพ่อเขียนนี่เอง คุณพ่อลองให้ความเห็นแบบนี้ในบันทึกเศร้าๆเหล่านั้นดูสิคะ โอ๋เคยเจอแล้วว่า เพียงความปรารถนาดีของเราที่มีให้จากการที่เราอ่านแล้วเราสื่อสารถึงความรู้สึกเศร้าที่คนเขียนเล่าออกมา (อาจจะไม่ใช่แบบตรงๆ เพียงแต่เรารู้สึกได้) เราก็ปลอบใจด้วยความเห็นที่เราคิดขณะนั้นอย่างจริงใจ เป็นการสร้างพลังเล็กๆที่มีคุณค่าได้จริงๆค่ะ และนี่คือสิ่งที่เราทุกคนใน GotoKnow สามารถให้กันได้กับกัลยาณมิตรของเรา ซึ่งเป็นบรรยากาศที่พิเศษเฉพาะของที่นี่ค่ะ
ขอบคุณ คุณโอ-อโณ ที่ให้กำลังใจและขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ
คืออย่างนี้ครับ บางบทความเวลาอ่านเจอเข้า ก็รู้ว่าเขาระบายความเศร้าหมองของเขาอยู่ และสังเกตุได้ถึงความสับสนที่จะแก้ไขปัญหาของตัวเขาอยู่ ถ้าจะให้ความเห็นเฉพาะรายที่อ่ายเจอก็ไม่รู้ว่าเขาจะมีความรู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า เพราะมีบางประโยคของเขาที่เสียใจ น้อยใจและเสียอารมย์กับการถูกตำหนิทางสื่ออินเตอรเนต บางครั้งก็อยากให้ความเห็นเหมือนที่คุณแนะนำแต่คิดๆแล้วก็ไม่กล้า กลัวว่าจะเป็นการละลาบละล้วงกลัวเขาจะคิดว่าเป็นการตำหนิเขาอีก จึงมาลงไว้ในบล็อกของผมเอง เผื่อว่าเขาจะเข้ามาอ่านบ้าง
ขอให้ คุณโอ๋-อโณ มีความสุขความเจริญครับ
คุณพ่อเขียน เครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว คะ (โอ๋ขออนุญาตเรียกคุณพ่อนะคะ เพราะรู้สึกว่าเหมือนจะเป็นพี่น้องจริงๆกับลูกๆคุณพ่อไปแล้ว) โอ๋เชื่อว่าความจริงใจของเราน่าจะสื่อถึงผู้รับได้นะคะ แต่ถ้าเราลังเลอย่างที่คุณพ่อรู้สึกก็คงต้องทำอย่างที่คุณพ่อทำแหละค่ะ อีกอย่างคือผู้หญิงกับผู้ชาย "อัตตา"ในการรับการให้อาจจะไม่เหมือนกันด้วยค่ะ โอ๋ว่า GotoKnow มีเสน่ห์ตรงที่พวกเราใส่ใจความรู้สึกของผู้อื่นเป็นอย่างมากด้วยนี่แหละค่ะ
ขอบใจที่ให้เกียรติเป็นพ่อ หลายๆคนที่เป็นเพื่อนของลูก และหลายๆคนที่ยังไม่เป็นเพื่อนกับลูกก็ให้เกียรติเรียกว่าพ่อ
ทำให้พ่อมีความรู้สึกปลื้มปิตีเป็นอย่างมาก และมีความยินดีรับเป็นลูกทุกคนด้วยความบริสุทธิ์ใจ มีความรักห่วงใย และพลอยสุขใจเมื่อลูกๆอยู่ดีมีสุขและประสพความสำเร็จตามความมุ่งหมายของแต่ละคน
ขอให้ลูก โอ๋-อโณมีสุขสมหวังทุกประการ