อนุทิน 119170

การอวยพร ที่ดี มีประโยชน์จริงๆ น่าจะเป็นอย่างไร

ในระยะสองสามวันนี้ ผมตามดูการอวยพรในทุกระบบ

พบว่า ส่วนใหญ่ "ยากที่จะเป็นจริง"

เช่น คำหนึ่งที่พบบ่อยที่สุด  "ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ"

คำนี้นะครับ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยในระบบสังคมปัจจุบัน ที่เป็นระบบสังคม ที่สั่งสมปัญหามากมาย ซ้อนทับกันจนแทบแยกและนับชั้นที่ซ้อนกันอยู่ไม่ได้
 

ว่าง่ายๆเลยครับ ขนาดคนที่อวยพรนี้มาให้คนอื่น เท่าที่รู้ที่เห็น เท่าที่รู้จัก ก็ไม่เคยมีอะไร "ดีๆ" ให้คนอื่น เห็นมีแต่เรื่องไร้สาระ ทั้งกับตัวเอง และสิ่งรอบๆข้าง อย่างมากที่สุด ก็แค่คำอวยพรนี้เท่านั้น ที่ว่า "ดี"

แล้วจะหวังว่า คนอื่นๆ จะพบแต่สิ่งดีๆ กว่าเดิม มาจากไหน

ตามหลักพุทธ นะครับ
ทุกสิ่งเกิดมาแต่เหตุ

ชีวิตจะดีได้ ก็ต้องมีเหตุแห่งความดี จะพบสิ่งดีๆ ได้ก็ต้องฉลาดเลือกเส้นทางและการพัฒนาชีวิต

ดังนั้น หลักทางโลกเลยครับ

เราจะต้องเดินเข้าหาสิ่งดี และหลีกไกลจากสิ่งไม่ดี
 

และหลักทางธรรมก็คือ

หมั่นชำระจิตใจให้สะอาด ปราศจากสิ่งเศร้าหมอง

แม้จะอยู่ในแวดล้อมของสิ่งเศร้าหมอง รอบตัว ก็ไม่ต้องไปรับเข้ามา รู้จักตัวเอง รู้จักกลั่นกรอง

เฉกเช่นเดียวกับต้นไม้ที่ฝังรากลงไปในดิน แต่มันก็ไม่เคยกินดิน

มันกินแต่น้ำ และธาตุอาหารที่เป็นประโยชน์ เป็นโทษก็พยายามไม่รับเข้ามา

แม้พลาดรับเข้ามา ก็พยายามกำจัดออกไปอย่างรวดเร็ว

นี่คือกลไกการอยู่รอดของต้นไม้ ที่เชื่อกันว่า "ไม่มีสมอง"

แต่คนเรามีสมอง กลับทำในทางตรงกันข้าม
และพอตัวเองทำ ก็กลัวคนอื่นจะว่า ก็ไปชวนคนอื่นทำแบบ "นิทานหมาหางด้วน"

ดังนั้น

ผมเชื่อว่า การอวยพรที่ดีคือ คำพูดอะไรก็ได้ ที่...

"การอวยพรให้คนได้พัฒนาความสามารถในการ "กรอง" ให้สามารถรับแต่ "สิ่งดีๆ" เข้ามาสู่ระบบของชีวิต และ "กัน" ไม่ให้สิ่งไม่ดี ได้ผ่านเข้ามา และถ้าผ่านเข้ามา ก็ขอให้รีบกำจัดออกไปเสีย

จะพูดอย่างไรก็ได้
และคนที่พูดก็ควรต้องทำในสิ่งดีๆ ให้คนอื่นด้วย จึงจะเป็นคำอวยพรที่มีความหมาย

ผมคิดและเชื่ออย่างนี้ครับ