ณ...ทุ่งหญ้ากลางหน้าหนาว

"...ฉันเรียนจบมาพร้อมบทเรียนอันล้ำค่า คือการยอมรับโดยไม่มีเงื่อนไข

รวมไปถึงความคิดที่ว่าหากต้องการดูแลตัวเองให้ใช้สมอง

หากต้องการดูแลคนอื่นให้ใช้หัวใจ

และฉันได้ส่งความรักและความเมตตาแก่ทุกๆ คนที่อ่านข้อความนี้

และเรียนรู้ว่าเราควรรักผู้คนและใช้สิ่งของ ไม่ใช่รักสิ่งของและใช้ผู้คน"

สวัสดีค่ะคุณตะวันดิน

ไม่ได้คุยกันพักใหญ่ๆ เลยนะคะ พักนี้ปริมบริหารเวลาไม่เป็นเลยค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านมาเขียนบันทึกเหมือนเคย คุณตะวันดินคงสบายดีนะคะ

จะแวะไปอ่านบันทึกในช่วงวันหยุดนี้ค่ะ ;)))

สวัสดีค่ะ คุณปริม Ico48 ...ปริม pirimarj...

งานคุณปริมแน่น วันละสิบกว่าชั่วโมง งานบ้าน ฯลฯ

วันหยุด ยังสนุกกับงานพิเศษคือออกหาวัตถุดิบมาแบ่งปันเราอีก

โห...บริหาร จัดสรรเวลาได้ปานนี้ ไม่ธรรมดาแล้วค่ะ

ช่วงนี้ กำลังลองปรับสมดุลสุขภาพกาย-จิตโดยใช้ปัญญาและกำลังใจล้วนๆ

ลองไม่ใช้ดนตรีบำบัดดูสักพักค่ะ

บันทึกชุดยาวเฟื้อยในวันเพ็ญใหญ่ แอบเก็บด้วยความเขินสุดชีวิตค่ะ :))

ขอทำใจอ่านเองอีกสักสองรอบ ค่อยพิจารณาว่า เหมาะพอจะนำออกสู่สาธารณะหรือไม่

ขอบคุณมากค่ะ