อนุทิน 11521

ปริญญาชีวิต(๑๐) @188165 โดย คุณลุง riceman

สวัสดีครับคุณลุง riceman ได้ชมภาพถ่าย ห้วงน้ำสีมรกต เบื้องบนหมู่นกบินวนเวียนไปมา  ที่ขอบกำแพงต้นไม้ใหญ่ทอดเงาทะมึน ในลำน้ำ ดูเวิ้งว้าง สุดสายตาแล เป็นภาพที่งดงาม ดูแล้วสงบเย็น ดีจังนะครับ อ่านบทความแล้ว  เห็นว่า ลิงนี้มีกำ (กรรม ) จังเลยนะครับ กำเพราะไม่แบ (ถ้าแบ ก็จะไม่กำ ) ถ้าลิงไม่กินถั่ว ลิงก็คงไม่ต้องมาพะวงเรื่อง แบๆ กำๆ ส่วนมนุษย์ถ้าหยุดปลูกถั่ว ก็คงไม่ต้อง มาพะวงเรื่องจองเวรจองกรรม  กับลิง เรื่องการจองเวรจองกรรม ต่อกันนี้คงยืดเยื้อมาตั้งแต่ชา ติ ปางก่อน นะครับ อ่านแล้วได้ อนุสติ ว่าด้วยเรื่อง อหิงสา อโหสิ หรือ การให้อภัยเพื่อเป็นทาน ซึ่งอภัยทาน นั้นพระท่านว่า ถือเป็นทานอันประเสริฐ อนึ่งในยุคที่ ปี่พระอภัยฯ   ยังโดนขโมย (แต่ได้ข่าวมาว่าตามหาปี่พระอภัย พบแล้ว) นับประสาอะไรกับ อภัยทาน  ย่อมที่จะถูกขโมย ไปแล้ว จากจิตใจ ของมนุษย์ในยุคปัจจุบัน  FBI  สืบทราบได้เค้ามาว่า ขโมย มีชื่อว่า ความโกรธ  ภูมิลำเนาของขโมย อยู่ในจิตใจ  เมื่อ FBI พบแหล่งกบดานของ ความโกรธ แล้ว  คงไม่ยากที่จะจับตัวความ โกรธ มาลงโทษ (ประหารชีวิต) ไม่ก็เลือกที่จะปล่อย(วาง) ความโกรธไปเสีย

จะประหารความโกรธด้วยความไม่โกรธ หรือจะปล่อย(วาง) ความโกรธ ดีล่ะหนอ?