อนุทิน 112698

เจอทีเด็ดพิซซ่า เมืองน้ำเค็ม เมืองที่กำลังเจริญด้านวัตถุมากมาย มองไปทางไหนก็ไม่ต่างจากกทม.ที่มีสิ่งปลูกสร้างที่กำลังทั้งทุบ และสร้างใหม่ทุกวันๆ เสาร์นี้ลูกพาไปเดินเล่นศูนย์การค้าใหม่ เพราะว่าเขามีกิจกรรมสุนัข และจำหน่ายเสื้อสุนัขราคาถูก ก็โอนะ มีแพะแกะมาจำหน่ายเสียงร้องของแพะนั่นออกจะคุ้น เพราะแถวไร่ที่ราชบุรีมีคนเลี้ยงเกือบทุกไร่ และถ้าฉันอยากเลี้ยงขึ้นมารับรองไร่มะม่วงต้องไม่เหลือเพราะแพะชอบใบมะม่วง แพะไม่ชอบกินพืชผักที่ตรสร้อนและขม ที่ดีมากคือแพะชอบกินหญ้าด้วย อย่างหลังนี่เข้าท่าดี ว่าจะพูดเรื่องพิซซ่าก็เฉมาออกแพะซะนี่ แต่เอ๊ะ มันก็น่าจะเกี่ยวกันได้ นะ อิอิ แพะรับบาป จริงซิไอ้หนุ่มน้อยร้ายฟิซซ่ารับบาปไปจริงๆ เมื่อฟิซซ่าที่ฉํนกินเข้าไปเป็นชิ้นที่สองกำลังจะหมดก็ดันไปตักชิ้นหมึกขึ้นมาเคี๊ยวแต่ปรากฏว่ามันมีชิ้นเนื้อแปลกๆอยู่ในชิ้นหมึกนั้นด้วยเจอชิ้นอะไรบางอย่างสีขาวขุ่น เหนียวพิลึกยืดหยุ่นเล็กน้อย ตัดเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า ชั้นถ่ายรูปมาด้วย เคี้ยวเท่าไหร่ก็ไม่ออก ต้องเอาออกมาจากปากพิสูจน์ด้วยการค่อยๆฉีกมันด้วยมือมันก็ไม่ออกจากกัน ยื๊อออออรสทะแม่งๆ มันอย่ในหมึกทะเลฉันต้องนั่งทำใจให้สงบ แล้วเรียกน้องผู้จัดการร้านมา บอกให้ทราบ และชื่นชมด้วยกัน เขากล่าวคำขอโทษ และยกเว้นการจ่ายเงินค่าพิซซ่าเรา แต่มันไม่อร่อยแล้วหละนะ นึกอยากโทรบอกน้องสาว แต่ลูกบอกว่า ปล่อยไปเถอะแม่ แค่เขาตัดสินใจจ่ายค่าฟิซซ่าแทนเราเขาก็แย่แล้ว แต่ฉันบอกว่ามันไม่ใช่ความผิดของเด็กคนั้นนะ มันต้องเป็นความผิดของบริษัทที่จัดส่งอาหารสด ความผิดของฝ่ายตรวจแต่ลูกบอกว่าลูกเคยฝึกงานแบบนี้และทราบดีว่าความคิดพลาดที่เกิดขึ้นั้นมันอยู่แค่ร้านที่เรากิน บริษัทใหญ่มันไม่สนหรอก มันถือว่ารับไปแล้ว ..ป่ะแล้วกัน ฉันก็รู้สึกไม่สบายใจเลย..ถ้ารู้ก่อนก็จะเก็บเรื่องเงียบเลย ไม่บอกไม่แจ้งให้ทางร้านรู้หรอก ลูกบอกว่าเราควรเปิดเน็ตลิงค์กับบริษัท แล้วแจ้งให้ทราบว่ามีเรื่องแบบนี้ๆนะ และขอให้เขาช่วยรักษาคุณภาพเพราะเราก็ชอบอาหารและบริการต้อนรับของเขา จะดีกว่าไปร้องเรียน อีกอย่างหากร้องเรียนไปน้องผู้จัดการอาจต้องหางานใหม่ เออเห็นด้วยๆ เห็นด้วยกับลูกนะแต่ก็อดเอามาบันทึกไม่ได้ ว่านี่เป็นผลดีของการเคี้ยวอาหารอย่างมีสติ