อนุทิน 112014


krutoiting
เขียนเมื่อ

พูดง่ายไปไหม เหมือนไม่มีอะไร ก็เป็นอย่างนี้แหละ เราบอกแล้วไม่เชื่อ ปัดโธ่เอ๋ย.. เขาไม่เชื่อเพราะเราไร้น้ำยาละซี่ทำไมไม่วิเคราะห์ด้วยวความเป็นธรรมนะ ก็เอามาทบทวนเข้านะ ทั้งกระบวนการทำงานแบบสหวิชาชีพนะ เขาทำได้ผลก็ไม่เอา เพราะไม่ได้เป็นพระเอก มันก็เลยเจอปัญหาที่อมปิดเงียบ แล้วใครเสียประโยชน์ ที่ต้องละการงานมารพ.ทั้งทีเซ็งเป็ดกลับไปไม่เห็นได้เรื่องอะไร รายได้สูญ น่าจะให้มีการลงนามยินยอมนะว่าจะรับความรู้ ไม่ใช่บังคับว่าถ้าไม่มาฟังฉันๆไม่ให้ยานะ แล้วทำไมเขาไม่ให้ยาผม....เอ้า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน คุณอาจมีอะไรๆที่ต้องเฝ้าดูอาการก่อน ฉันไม่รู้เรื่องแบบนี้ แค่ฉันรู้ว่า จะจัดการกับสิ่งปกติในกายฉันอย่างไรระหว่างรอดูอาการไม่ให้มันทำร้ายจิตใจมากไปกว่านี้

งั้นช่วยผมทีได้ไหม ผมจะบ้าตายแล้ว ได้แต่ต้องตกลงกันก่อน คือ 1 ฉันไม่ใช่แพทย์ ไม่ใช่พยาบาล และไม่ใช่เภสัชกร ฉันเป็นแค่ผู้ป่วยไทรอยด์คนหนึ่ง และบังเอิญมีกรรมพันธุ์เบาหวานอยู่เป็นเพื่อนรอว่าฉันเผลอเมื่อไหร่ก็จะใช้พื้นที่ในกายฉันเจริญเติบโต ฉันจึงต้องหาวิธีจัดการเพื่อให้ชีวิตตัวเองไม่ต้องเศร้าหมองทุกคืนวัน และรอวันพอกไต อิอิ แล้วผมต้องทำอะไรบ้าง เอาจริงหรือ จริงครับ งั้นเริ่มดูนิ้วมือตัวเองก่อน รู้ไหมว่ามันทำหน้าที่อะไร และมันได้ทำหน้าที่ถูกต้องหรือยัง แล้วฉันก็ร่ายยาวจนมาออกที่นิ้วเป็นคุณนายเสริมกิเลสในตัวเอง เมื่อเข้าใจแล้ว มาดูลมหายใจ แล้วฉันก็ทำตามวิธีที่ฉันทำให้ตัวเอง และความสงบโล่งก็มาเยือนเขาและฉัน สอนให้ฟังเสียงกายง่ายๆคือฟังเสียงหัวใจเต้น บางครั้งฟังเสียงตด เสียงกระเพเร้อง เสียงลำไส้ทำงาน ฟังแล้วเอาจิตไปจับความรู้สึกและระลึกรู้ลมหายใจ เข้าออกตามแบบของฉัน รับรู้แล้วปล่อยวาง ปล่อยวางก็โล่งๆ เบาๆ ดีไหม ดี ดีก็ไปทำ แล้วหมอนัดเมื่อไหร่ พรุ่งนี้ งั้นพรุ่งนี้มาคุยกันต่อนะ ฉันจะช่วยบันทึกเสียงกายให้ แล้วเอาไปใช้อะไรได้ แหมนี่เธอเวลาที่เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นโครมครามดีไหม ไม่ดีครับ ตอนี้เธอรู้วิธีทำให้มันสงบแล้ว ใช่ไหม ใช่ครับดีมากเลยครับ แล้วใช้ตรงไหน อ้อๆๆๆเข้าใจแล้วครับ แต่เรื่องจดนี่ไม่ถนัดเลย ก็บอกแล้วไงว่าจะช่วย..ครับๆ แล้วหมอเขาจะเอาไปอ่านไหม ...ตอนที่เธอทำเธอรู้สึกอย่างไร ดีครับ ก็ดีแล้วรูสึกดีก็เก็บไว้ให้มันเป็นพลังชีวิตเธอ เอาไว้เจอใครๆค่อยแนะเขาทำให้ดีก่อน ถึงตรงนี้แล้ว เธอคิดว่าจะทำให้หมออ่าน หรือเธออ่านเอง หัวเราะ....ครับๆ เข้าใจแล้วครับ ไปแล้วครับ ขอบคุณครับ ...หมอเขาจะรักษาอย่างไรเรื่องของเขา เภสัชจะสอนให้กินยาอย่างไรก็เนชรื่องของเขา เราทำหน้าที่เราให้เต็มที่ก็แล้วกัน ถ้าเขาชมว่าเฮ้ย...ทำไมหายเร็ว ดีเณร็ว แข็งแรงเร็ว แล้วค่อยโม้นะพ่อหนุ่ม อิอิ ว่าแต่วันอังคารอย่าลืมมาเอามนตราข้อที่ 2กลับไปด้วยนะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท