อนุทิน 111950

เมื่อความหลงเกิดขึ้น จึงทำให้เกิดความยึดมั่นในตัวมากขึ้น หากไม่ละแล้ว มันจึงพอกพูนและตกเป็นเหยื่อของโมหะ โทสะ และโลภะ ข้อนี้เห็นจะจริง จึงต้องฝึกตนเองให้มีสติเพื่อเป็นเครื่องรั้งกิเลสไม่ให้กรายเข้ามาได้มากและเร็ว เพื่อเราจะได้มีเวลาเตรียมรับอย่างเข้าใจ ไม่บุ่มบ่ามตัดสินใจโดยมีกิเลสเครื่องนำทาง และหรือมีโลภะชี้นำ ประเด็นนี้หากเกิดขึ้นแล้ว มันน่ารังเกียจ และน่าละอายใจมาก มันทำให้คนยสูญเสียความทรนงไปได้เช่นกัน