อนุทิน 111926
04 พวงผกา สากุลา
เขียนเมื่อลำบากไหมที่เกิดมาเป็นลูก
เมื่อเราได้เกิดมาเป็นลูกของคุณแม่ บางคนแอบบ่นว่า ทำไมฉันเกิดมาจึงเกิดมาแล้วลำบากนัก ลูกของคนอื่นทำไมสบายไม่เห็นเขาต้องทำงานทำอะไรแบบนี้เลย แล้วคุณเคยลองมองย้อนกลับไปว่าแล้วแม่ที่เลี้ยงคุณมาท่านสบายหรอที่เลี้ยงท่านมาตั้งแต่ท่านเอ่ยปากบอกว่าท่านพร้อมแล้วที่จะมีเรา ท่านลำบากตั้งแต่มีเราในท้องแล้วไปไหนก็ต้องเอาเราไปด้วย คงไม่มีใครมีความสามารถที่จะฝากท้องไว้ที่บ้านหรือฝากคุณหมอไว้ครบกำหนดคลอดแล้วค่อยมาเอาคืนคงไม่มีหรอกคะ มีแต่แม่นะค่ะที่ลำบากถ้าคนไหนที่กำลังคิดเช่นนั้นก็อยากให้เปลี่ยนความคิด แล้วหันมาเอาใจใส่ดูแลท่านท่านคือพระในบ้านที่เราควรรักและเคารพบูชามากกว่าสิ่งใดในโลกนี้เสียอีก
วันเกิดเราเป็นดั่งวันสิ้นลมแม่
เจ็บปวดแท้ดั่งน้ำตาพาจะไหล
สองมือออบโอบอุ้มแกว่งเปล
น้ำนมเลี้ยงอุ้มชูให้เติบใหญ่มา
แม่เปรียบดั่งยารักษายามป่วยไข้
แม่เปรียบดั่งต้นไม้ใหญ่ร่มใบหนา
แม่เปรียบดั่งดวงตะวันส่องแสงมา
แม่เปรียบดั่งผ้าห่มหนาอบอุ่นกาย
เปรียบดั่งพระในบ้านชี้แนะลูก
สถิตย์ถูกอยู่กลางใจไม่ไปไหน
กตัญญูตอนนี้ยังไม่สายไป
ก่อนแม่ไซร้หลับตาไปไม่ลืมเอย
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น