อนุทิน 111635

วันหยุดนี้จึงใช้รพ.เป็นที่เจริญสติ พิจารณาความเกิด แก่ เจ็บ แต่ยังไม่เห็นการตาย ของใคร หากการตายได้เกิดขึ้นจากความรู้สึกของฉํนเอง การตายคือการจากแต่เพียงกาย หลงเหลือไว้คือความคิด และไม่นานมันก็จากไปเช่นกัน การละคือละจากความอยากทั้งหลายทั้งปวง และวางลงอย่างเข้าใจแม้เพียงนิดเดียว และเวลาแห่งการละนั้นคือเวลาที่ได้พิจารณาระลึกรู้ลมหายใจเข้า และออกเพียงเบาๆ พลังงานที่ออกมาในรูปของความกระตือรือร้นจึงมักเกิดขึ้นหลังทำความระลึกรู้ลมหายใจ และเฝ้ามองที่ความคิด หากได้เกิดเป็นความสงบขึ้น จึงเกิดความว่าง สว่างแม้เพียงแว๊บเดียว ด้วยจิตมีพลังมากกว่าและตอบสนองความคิดที่เกิดขึ้นด้วยมิทันระวังแต่ก็ไม่เป็ฯไร บอกตัวเองอย่างนี้เพราะนี่เป็นความคิดที่จะได้ร่วมงานสร้างสรรค์สังคม และชักชวนให้ผู้เป็นแม่จะได้หันมาระลึกรู้และให้ความเอาใจใส่ทารกของตนเอง รพ.แห่งนี้จึงเสมือนเป็ฯที่เรียนรู้โลกธรรมที่เดินทางไปมาได้สะดวกและได้ฝึกปฏิบัติจริง