อนุทิน 111426

ด้วยงานและหน้าที่ วันหนึ่งๆย่อมมีการหาเหตุผลหรือตรรกะมารองรับความคิดเห็นของตัวเองและผู้อื่นเสมอ  การกรองความคิดหรือความรู้สึกจึงใช้อยู่เป็นประ จำแต่บางครั้งก็อยากผ่านๆขั้นตอนนี้ไปบางเหมือนกัน .... เคยไหมที่ไปนั่งรับประทานอาหาร หรือขับรถผ่านไปตามถนน เห็นคนแก่หิ้วพวงกุญแจ กระติ๊บข้าวใบเล็ก ตั๊กแตนสาน หรือของอะไรจำพวกนี้ ต้องหยุดมอง หรืออย่างนั้นก็ช่วยซื้อ ไม่อยากคิดให้มากว่า เช่น อีกไม่กี่วันก็ต้องเห็นแกมาเดินขายแบบนี้เอง หรือ ทำไมลูกหลานถึงปล่อยให้แกออกมาเดินขายของค่ำๆมืดๆอย่างนี้ ไม่กลัวถูกรถชนบ้างหรือ หรือคิดไกลไปกว่านั้นคือ พวกนี้เป็นทำงานกันเป็นขบวนการ มีรถมารับมาส่ง มีคนทำ คนเดินขาย    ที่ซื้อก็เพราะอยากซื้อเท่านั้นเอง ไม่ต้องคิดเยอะ ...... หรืออีกอย่างหนึ่ง คงเป็นเพราะใจอ่อนทุกทีที่เห็นคนแก่