ความเมตตาการุญจาก "ใจ" ของผู้คน
จะหล่อเลี้ยงให้ "สังคม" งดงามไพบูลย์
และเยียวยาปลอบประโลม "โลก" นี้ให้หายป่วยไข้
ช่วยกันหย่อนหยอด...ความรักความเมตตาการุญ ให้สังคมและโลกคนละนิดละหน่อยนะคะ
(◠‿◠✿)❤•♥
แรงบันดาลใจจากบันทึกของ คุณหมอทิมดาบ ค่ะ
เมตตาและการุณย์/การุญ
อ้าว...ลืมเปิดพจนานุกรม
แ้ก้ไขตามที่คุณครูท้วงติงค่ะ ขอบคุณค่ะ (◠‿◠✿)❤•♥
อ้าว meta การุญ อิๆๆๆ
การบ้านคุณครูเยอะจัง...
ต้องไปตามหาความหมาย Meta อีก สงสัยจะหาว่า ใช้คำฟุ่มเฟือย เมตตาการุญ
การบ้านเยอะมาก ลูกศิษย์ขี้เกียจเรียน...ฮาาาาา
แต่ก็รู้สึกขอบคุณค่ะ :)
กลับไปดูข้อความอีกที ...เลยเพิ่งเข้าใจ
เมตา... โอ ตาคุณครูละเอียดละออมาก ศิษย์ของคารวะ
ขอบคุณค่ะ แก้ไขแล้ว ว่าแต่...จะผิดอะไรอีกเนี่ยยยยย
อิๆ จับผิดมาก เดี๋ยวคนเขียนหมดกำลังใจครับ ;)
เมื่อวานไปที่จุฬาฯ แสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่
ระหว่างนั่งพัก อ่านหนังสือที่ระลึกฯ
เห็นชื่อคุณ หยั่งราก ฝากใบด้วย
เลยไล่ๆ ชื่อ มีคนชื่อแปลกๆ เหมือนกัน
สงสัยว่าคนอ่านรายงาน จะอ่านกันผิดบ้างหรือเปล่า
ที่จำได้มีชื่อ ลอออร อีกคนชื่อ สลิล เห็นครั้งแรกก็งงเหมือนกัน
สลิน คงอ่านว่า สะลิน แต่เจ้าของชื่ออาจจะอ่านอย่างอื่นก็ได้
ส่วน ลอออร, ผมอยากจะอ่านว่า ละ-ออออออน อิๆๆ
(ขออภัยเจ้าของชื่อ)
แต่สรุปว่า คนไทยนิยมใช้ชื่อบาลีสันสกฤต มากๆๆๆๆๆ
มีพี่ที่ทำงานท่านหนึ่งจบจาก มช. ด้านมนุษยศาสตร์ ท่านละเอียดละออมาก จนน้องๆ "กลัว" และบางคนในบางครั้งก็ "เบื่อ" ไปเลยค่ะ ฮาาาาา
ตอนงานเร่งที่ไม่ต้องการความเที่ยงตรงถูกต้องของ "ภาษา" นัก จะรีบซุกงานไม่ให้พี่เขาเห็น เพราะไม่เช่นนั้น ต้องได้แก้ไขทุกครั้งทุกคราวไป ทั้งตัวสะกด วรรคตอน ...
เคยล้อเล่นพี่เขาว่า... อ่านดูเนื้อหาก็พอ วรรคตอนคำผิดไม่ต้อง....อิอิ คนที่ละเอียดมากๆ ก็อาจต้องทนเหนื่อยใจกับคนที่หยวนๆหยาบๆ นะคะ
แต่การได้คบหากับที่ละเอียดมาก ๆ นอกเหนือจากการรำคาญใจเล็กๆน้อยๆในบางครั้งแล้ว ก็ส่งผลดีเพราะทำให้เราได้เห็น "ความหยาบ" ของตัวเองด้วย
ขอบคุณค่ะ ที่คอย "จับผิด"... เสมอมา ถือเป็น "ครู/กัลยาณมิตร"ทำให้รู้สึกว่าต้องระมัดระวัง หัดให้ละเอียดละออประณีตมากขึ้นๆๆๆ ค่ะ
และจริงดังที่คุณครูว่าค่ะ... ชื่อไทยแท้ คงจะหาได้ยากมากแล้ว มีแต่มาจากภาษาอื่นเป็นส่วนใหญ่ค่ะ (คนสใจอะไร ก็เห็นประเด็นในเรื่องนั้น)ู ^^