อนุทิน 110419
ชาดา ~natadee
เขียนเมื่อสิ่งที่ติดค้างในใจ จากการไปทานอาหารกลางวันกับทีมงาน
" ทีมเรามีกัน 5 คนเวลาไปทานอาหารกลางวัน ปกติเราจะนั่งคุยกันเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ อย่างมีความสุขทุกครั้งที่ไปทานอาหาร
ต่อมา เมื่อ เรามีเทคโนโลยีเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เราก็นำติดตัวไปทานข้าวกลางวันทุำกครั้ง มีอยู่วันหนึ่ง พอไปถึงร้านประจำของเรา เกิดปรากฎการณ์ที่จำได้ไม่ลืมคือ เราเปิดเจ้าเครื่องนี้พร้อมกัน สี่คน คนหนึ่งดูหนังเกาหลี อีกคน เปิดโหลด app. ดีๆ ที่เอามาช่วยในการทำงาน อีกคนเปิดอ่านบทความในบล๊อกที่อ่านค้างไว้ หรือทำงานให้เจ้านาย อีกคนก็เล่นเกมส์ ตามประสาวัยรุ่น.....
คนสุดท้าย พูดขึ้นมาว่า "เอาอีกแล้ว เข้าสู่โลกส่วนตัวกันหมดอีกแล้ว ปิดเดี๋ยวนี้เลย ==> คนที่พูดไม่มีทั้ง ไอพอท ไอแพท จึงรู้สึกว่าตัวเองแปลกประหลาด
พวกเราทั้ง 4 จึงปิดเครื่องดังกล่าวลงทันทีแล้วหันมาคุยกันเหมือนเดิม แต่ในใจฉันกลับเก็บมาคิดว่า.... นี่พวกเราทั้งสี่คนกำลังจะเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่าเนี่ย...ปกติเวลาพักกลางวันแค่ 1 ชั่วโมงที่เราเคยนั่งคุยกัน หัวเราะกันอย่างมีความสุขกำลังจะถูกทดแทนด้วยเทคโนโลยีที่เราต้องก้าวให้ทันความรู้มากมายที่อยู่บนโลกไซเบอร์อย่างนั้น?? ถ้าเราต้องเลือกระหว่างความสุขจากการพูดคุย กับ ความรู้จากโลกไซเบอร์ ในเวลาแค่ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง จะเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเลือกทั้งสองอย่างดีหนอ???
ความเห็น (7)
ชีวิตไม่มี "ความสุขเสมือน" หรอกครับ ;)...
เรามาหาความสุขจริง ๆ กันดีกว่า นางฟ้า ;)...
อย่างน้อยยังมีเวลาปลีกมาเขียนอนุทินได้อยู่นะครับ
"ความสุขจริงๆ" เหรอคะ อาจารย์เทวดา^^
เป็นช่วงเวลาที่ได้ทบทวนตัวเองในแต่ละวันน่ะค่ะคุณ
พ.แจ่มจำรัส
สวัสดีค่ะอาจารย์ เทคโนโลยีเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเราได้ง่ายขึ้นจริงๆค่ะ หวังว่าอาจารย์จะสบายดี
- อยู่กับเพื่อน คุยกับเพื่ิอนมีความสุขกว่าเยอะเลยค่ะ ไอแพดไว้ใช้ตอนอยู่คนเดียว หรือตอนที่เราอยู่กับคนที่ไม่สนิทสนม
- โลกเทคโนโลยีเปลี่ยนเร็วนะคะ ถ้ารู้ไม่ทัน ก็เปลี่ยนวิถีชีวิต และสัมพันธภาพที่ดีได้เหมือนกัน
- เป็นอุทราหรณ์สอนใจคนยุคใหม่ได้ดีทีเดียวค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
"ความสุขจริง ๆ" เราต้องคุยกันหลังไมค์ซะแล้วครับ 555