I'm in ASEAN(9) จุดประสางค์ใดหรือต้องเรียนอาเชียน อย่างออกหน้าออกตาในครั้งนี้ หรือเหตุใดต้องร้อนรน คำตอบที่ได้ของฉันคือ การบริหารการศึกษาไม่ครบวงจร ให้แต่รู้ รู้แล้วเอาไปทำอะไร ให้แต่เรียนๆๆๆ เรียนแล้วชีวิตมีความสุขไหม ให้แบบสักแต่ให้ ทำให้เห็นความไม่มีใจให้กันและกัน การศึกษากลายเป็นการค้าเสรีที่สถาบันเล็กๆไม่อาจจัดการได้ ต้องคอยลอกเลียนแบบโรงเรียนใหญ่ๆ หรือขนาดกลาง และโรงเรียนใหญ่ๆก็ต้องไปสานความรู้กับโรงเรียนต่างถิ่น ไม่อาจจัดการตนเองได้ด้วยตนเอง ผู้บริหารจำนวนมากทำท่าว่าเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจ ทำท่าว่าทำได้ แต่ทำไม่ได้ ทำท่าว่าทำๆไปเดี๋ยวก็จบ แต่ไม่จบ ทำท่าน่ารักๆๆๆ โหมตบแต่งโรงเรียนหรู้แต่ขาดสุนทรีย และความร่วมมือ อันที่จริงสิ่งเหล่านั้นฉายแววของอาเชียนนะ แต่ไม่มี ไม่มีความร่วมมือจากใจจริงมากไปกว่าเพื่อผลประโยชน์ แม้อุปมาไม่สัมพันธ์กับอุปสงค์ก็ทำได้ นี่ไงอะไรจะไขนหนาด
ไม่มีความเห็น