อนุทิน 1077

(๒)...

วันนี้นั่งทำงานอยู่ที่ภาควิชาฯ ทั้งวัน...ค่ำคืนนี้ก็ยังอยู่ บรรยากาศเงียบดี เสน่ห์อีกข้อของมหาวิทยาลัยขอนแก่น...ก็ตรงที่นักศึกษานั่งทำงานได้อย่างดึกดื่น...

โดนพี่เอียดบ่นตั้งแต่เมื่อคืนว่าไม่ยอม up blog เลย... แหม!! ก็ยังอยู่ในอารมณ์สุนทรียะอยู่เลย...ยังไม่อยากใช้สังขารขันธ์มาก...

แต่ที่สุดแล้ว...ระหว่างพัก...สมองก็เลยนั่งเขียน blog เขียนไปเขียนมากลับมาอ่านก็เป็นงง...ไม่ประติดประต่อ แต่ก็ยังอุตส่าห์มีป้าแดงและซูซาน...แวะมาทักทาย...

การเดินทาง : วันเริ่มต้นของการเดินทาง “สงกรานต์”

..............................

• กลับมาจากเที่ยว...ก็มาตะลุยงานต่อ ดึกดื่นค่ำคืนก็ยังคงใช้ชีวิตเพื่อใช้ "กรรม" อันเป็นการกระทำซึ่งมีเหตุแห่งที่มาที่ไป..และเราต้องกระทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ให้เสร็จตามวาระ...
• กะว่าจะเขียนอนุทินตั้งนาน ... คล้าย อ.หมอวิจารณ์เขียนไว้ แต่ก็ขี้เกียจ โชคดีว่า อ.จันและทีมงานอันขยันขันแข็งทำขึ้นมา support  ทำให้สะดวกขึ้น...
• สมองของคนเรานี่มหัศจรรย์มาก...ตายไปความรู้ ความทรงจำ และความมหัสจรรย์ในสมองก็ตายตามเราไปด้วย... ดังนั้นการคิดได้ คิดเป็น ได้รู้ได้คิดอะไร...บันทึกไว้..เป็นบทเรียนต่อผู้อื่นให้ได้เรียนรู้นี่...เป็นประโยชน์ยิ่งเลยนะ