อนุทิน 107483

คุณหมอเป็นผู้ชาย รูปร่างสูงโปร่งสง่า โอ..คุณหมอยังหนุ่มมากมีใบหน้าอ่อนเยาว์แต่แฝงไว้ด้วยความเมตตา กรุณา และคุณหมอหันมามองและกล่าวคำว่าสวัสดีครับ ไหมหละ ..แต่เมื่อมองไปข้างหลังคุณหมอมีหมอผู้หญิงอีกท่านถือถาดเครื่องมือยืนข้างหลัง เอ๊ะทำไมคุณหมอสองคนตรงมาที่ฉันนั่ง

อ้าวไม่ใช่ฉันนี่ ห้องมันแคบมาก มีที่ว่างเพียงเดินเข้าออกได้คนเดียวสวนกันลำบาก คุณหมอถามว่า คนไข้ใหม่ใช่ไหมครับ ฉันพยักหน้า แต่แล้วจนท.ก็ส่งเสียงเรียกชื่อฉันอีกว่า คุณ.............เชิญด้านในค่ะ ฉันไม่มีทางเดินไปตามเสียงเรียกนั้น

 ในขณะที่คนไข้อีกรายที่นั่งต่อจากฉันได้ถูกเรียกชื่อให้เตรียมตัว ฉันเบี่ยงตัวลุกขึ้น ในขณะที่หมอผู้ชายพูดว่า ตรงหัวไหล่ใช่ไหมครับ ต้องเปลี่ยนเสื้อก่อน อ้าว.....เขาป่วยแบบฉันเลย  เป็นเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ฉัน ฉันกำลังจะเดินเข้าห้อง และคุณหมอได้ขยับมานั่งตรงฉันแทน

ผู้ป่วยข้างหลังฉันพูดว่า ใส่เสื้อเกาะอกไว้ข้างในถอดได้เลยไหม คุณหมอไม่ตอบ และไม่ขยับ  ดูเธอเสียความมั่นใจกับคำพูดที่จะถอดเสื้อตัวนอกรับการรักษาทันที เธอหันมาทางฉัน ในสมองบอกฉันว่าช่วยเธอก่อนเข้าห้อง

คุณป้าที่ฝังเข็มในท่านั่งตรงข้ามฉัน ได้แนะนำเธฮว่าเอาผ้าสีเขียวของรพ.นั่นห่มกายแล้วถอดเสื้อ ฉันมองเห็นความเก้ๆกังๆของเธอ และได้ยินเสียงเธอบ่นว่าห่มยังไง เธอนุ่งผ้ากระโจมอกไม่เป็น ฉันจึงอาสาช่วยเธอจนเรียบร้อย คุณหมอท่านก็นั่งยิ้ม และกล่าวขอบคุณฉันก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ผู้ป่วยและทำการฝังเข็มในท่านั่ง เมื่อคุณหมอขยับไป ฉันจึงเดินเข้าห้องรับการฝังเข็มในท่านอนคว่ำ ..โอ๊ยยยย ยังไม่หายกลัว..เสียววววเลยนี่เรา