"ฉันเคยได้ยินบางคนเล่าว่า ในโลกนี้มีนกประเภทหนึ่งที่ 'ไม่มีขา' มันได้แต่โบยบินไป บินไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง ยามใดที่เหน็ดหนื่อยเมื่อยล้าก็จะทอดร่างล้มตัวลงนอนในนภากาศ นกประเภทนี้ ตลอดชีวิตจะดำดิ่งลงสู่พื้นดินเพียงครั้งเดียวเท่านั้น นั่นคือตอนที่มันตาย!!!"
จากเสี้ยวหนึ่งของความทรงจำใน Days of Being Wild...
โยมปริม
แนวคิดนี้ คล้ายคลึงกับแนวคิดที่ปรากฏใน นางนวล "โจนาทาน ลิฟวิงสตัน" มาก และจจำได้ว่าตัวเองเคยอ่านงานนี้เมื่อเกือบ ๒๐ ปีก่อน. และขอบใจมากสำหรับภาพที่ฝากมาถวาย
เจริญพร