อนุทิน 106502
ครูอ้อย แซ่เฮ
เขียนเมื่อจริงๆด้วยบรรยากาศอึมครึมทั้งวัน นำพาเรื่องสะเทือนใจมาให้ทั้งวันตั้งแต่เช้า คนรอบข้างที่ไม่เข้าใจ เพื่อนๆที่ผิดใจ ประดังเข้ามาในสมอง
บางทีต้องปล่อยให้เวลาเป็นยารักษาสมานแผลไปก่อน อย่าได้ขุดคุ้ย ฟื้นฝอยหาตะเข็บอีกเลย
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น