ความคิดถึงเดินทางระหว่างรัก
ส่งไปทักทายใจใครคนหนึ่ง
ฝากข้อความเอาไว้ให้คำนึง
อาจไม่ซึ้งมากนักแต่รักจริง
เพราะกายห่างทางรักจักขอฝาก
มันไม่ใช่เรื่องยากจากใจหญิง
คอยโน้มดาวพราวฟ้าอย่าประวิง
ช่วยไปวิ่งกลางใจใครอีกคน
ความคิดถึงประมาณค่าหามิได้
มันแทรกซึมอณูใจไร้เหตุผล
จะกินนอนตอนไหนใยร้อนรน
อยากเจอจนไข้ขึ้นสะอื้นทรวง
อาจสะดุดไปบ้างระหว่างส่ง
แต่ยังคงหอบมาว่าแสนห่วง
พร้อมดอกไม้ช่อสวยด้วยเดือนดวง
ร้อยเป็นพวงหัวใจใส่..รักมา
ความคิดถึงดึงกลับจับไม่อยู่
ลอยไปสู่ห้วงรักปรารถนา
ส่งไปแล้วแว่วเสียงพิมญดา
กระซิบว่า..คิดถึงจัง..ฟังไหมเธอ
ไม่มีความเห็น