เมื่อวันอาทิตย์ กำลังจะขับรถไปมหาวิทยาลัย หันไปเห็นมะยมริมรั้ว จึงปีนไปเก็บมาฝากอาจารย์นิภาภรณ์ เดาได้เลยว่าอาจารย์คงไม่อยากทา่นแน่ ๆ แต่ก็ต้องแกล้งก่อน
ขับรถมาถึงบางประแก้ว โทรชวนครูดานั่งไปด้วย เข้ามาเห็นมะยม ก็เรียกให้กิน ครูดาไม่กล้าเพราะกลัวเปรี้ยว ๕๕๕ ตามแผนเลยหละ
เข้าห้องเรียนเก้าโมงพอดี เพื่อน ๆ ว่าอาจารย์มาแล้ว ไม่เป็นไร อดใจรอไว้ นั่น อาจารย์มาท่าทางอย่างนี้ยังไม่อยากคุย อ่ะ สอนไปก่อน
พี่ปูนั่งข้าง ๆ หาเครื่องหมายจุลภาคไม่เจอ เลยบอกให้ แล้วเรียกอาจารย์ว่าจะบอกว่าพี่ปูหาเครื่องหมายไม่เจอ แต่ว่า ไม่ได้บอก ๕๕๕ ที่แท้อยากให้อาจารย์เดินมาหานี่เอง
เอามะยมให้อาจารย์ อาจารย์ก็ทำหน้าเหมือนกลัวเปรี้ยว ไม่กล้ากิน ก็บอกอาจารย์ว่ากินเลย ไม่เปรี้ยวรับรอง อาจารย์ทำท่ากล้า ๆ กลัว แต่ก็ไว้ใจเรา
ชิมแล้วหันมายิ้ม หวาน ๕๕๕ เดี๋ยวจะไปเพาะมาให้ คงรอนาน อาจารย์จะเอาไปหลอกแม่บ้านต่อเหรอ ๕๕
หมดเวลาแล้ว จะไม่ได้เรียนกับอาจารย์แล้วนี่นา คิดถึงนะ อืม ขอเบอร์อาจารย์ดีกว่า อาจารย์เขียนให้ด้วย เย้
ไม่มีความเห็น