อนุทิน 104972

ทุกคนมีปัญหา และมีอย่างต่อเนื่องตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ วัยเด็กเมื่อเกิดปัญหากับตนเองมักจะหงุดหงิด แก้ได้บ้าง แก้ไม่ได้บ้าง และทุกครั้งที่เกิดปัญหา ไม่ว่าในเรื่องใดๆ จะมีทุกข์ตาม มีความท้อแท้เบื่อหน่ายเข้ามาร่วมผสมผสาน เป็นอย่างนี้ตลอด...นี่เองถึงได้มีคำกล่าวทำนองว่า "ทำไมถึงต้องเป็นเรา"

ต่อมาอายุมากขึ้น ได้ยิน ได้ฟัง ได้เห็น สิ่งต่างๆรอบตัวมากขึ้น ความคิดเปลี่ยน ปัจจุบันเวลาเกิดปัญหา ความหงุดหงิดลดลง เพราะเข้าใจแล้วว่า ปัญหากับชีวิตจะอยู่ร่วมกันเสมอ

ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ใช่มีไว้เพื่อให้เกิดทุกข์ แต่ถ้าเราไม่คิดแก้หรือแก้ไม่เป็น ทุกข์แน่นอน ใส่ใจไว้เสมอแล้วว่า ทุกปัญหาแก้ได้ ต่างกันแต่เพียงจะแก้ได้ช้าหรือเร็วเท่านั้น อย่างเมื่อคืนโพสต์รูปที่ไปเที่ยวอีสาน ขึ้นเฟสบุ๊ค มีเพื่อนแจ้งกลับมาว่า ไม่เห็นรูป มีแต่ข้อความ หลายคนในกลุ่มเมื่อทราบ เข้ามาช่วยแก้ปัญหา ช่วยกันเบรนสะตอมมิ่ง ปัญหาจึงอันตรธานไปได้อย่างรวดเร็ว...การมีเพื่อนมากมันดีอย่างนี้เองหนอ