อบอุ่นใจในกัลยาณมิตรผักหวานเมื่อวันเสาร์ที่แล้ว(11/2/2012)กับครอบครัวที่น่ารักจากหนองบัวลำภู คุณครูอมรัตน์ สุภาและคุณหมอวัตร(สาธารณะสุขจังหวัดหนองบัวลำภู) ข้าพเจ้ารู้สึกดีใจที่นับวันยิ่งมีผู้ที่มีแนวทางปลูกผักหวานป่าสร้างป่าสร้างชีวิตมากขึ้น ทั้งสองท่านมาเรียนรู้ผักหวานและสิ่งที่ข้าพเจ้าสัมผัสและเรียนรู้จากท่านที่มาเยือนคือการวางแผนชีวิตตามช่วงจังหวะชีวิต การปูพื้นฐานธรรมชาติเพื่อลูกๆเชื่อว่าท่านจะปลูกผักหวานป่าเป็นผลสำเร็จอย่างตั้งใจเพราะท่านมาถูกทางแล้วกับผักหวาน(คุณครูใจดี คุณหมออารมณ์ดี)....
วันนี้ท่านดร.บุญถม ธรรมศิริและท่านดร.ไพโรจน์ พรหมเนตร(ม.ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) มาเยี่ยมชมสวน สัมผัสแววตาของท่านอาจารย์บุญถมรับรู้ได้กับหัวใจที่happyมากกับผักหวานที่ท่านปลูก(ปี54)ที่โตสมใจผู้ปลูก(ยังจำคำพูดของอาจารย์ได้ค่ะที่บอกว่าจะปลูกผักหวานตอนอายุจะ60จะได้กินไหมเนี่ยปีนี้คงฉลอง60ปีอย่างสุขสันต์นะคะ)กับสูตรคู่กับตะขบเมื่อเทียบกับในคณะที่นำผักหวานไปปลูกพร้อมกันแต่ไม่ปลูกกับต้นตะขบ(สวนอาจารย์บุญถมอยู่ที่จังหวัดหนองบัวลำภู)....
....ไม่ใช่เรื่องแปลกกับความคิดการกระทำที่แตกต่างเพราะสุดท้ายก็ต้องเดินมาสู่เส้นทางสายเดียวกัน แต่แตกต่างกันตรงที่การเปิดใจย่อมได้เสวยผลสำเร็จก่อน หากปิดใจ(อัตตา ยึดติด)ก็ต้องตามหาหนทางใจไปอีกนาน(กว่าจะเจอ กว่าจะใช้เวลา"เดิน"สู่จุดหมาย)....
ไม่มีความเห็น