หลานสาวสองคน ช่วยดูแลคุณยายและขายของไปด้วย
คุณยายมีแผลที่สะโพก เธอดูแลรักษาโดยทายาและไม่ใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ให้
เพียงไม่กี่วัน แผลก็แห้ง หายสนิท
เมื่อมารับหน้าที่ต่อ เห็นด้วยกับหลานว่า
การไม่ใช้ผ้าอ้อม นอกจากไม่อับชื้นแล้ว
ยังประหยัดและไม่เพิ่มขยะด้วย เพียงแค่ขยันซักมากๆหน่อยเท่านั้นเอง
จึงรีบขุดหลุมสี่หลุม ตั้งเสาทำราวตากผ้า แบบตากได้หลายๆผืน
ที่ชอบใจมาก คือทั้งน้ำซักผ้า ล้างจาน ไม่ต้องเททิ้งเลย
แต่ละวัน สามารถนำไปรดต้นกล้วยได้หลายกอเลยที่เดียว
ฝนตกสองวันแล้ว ดีใจ ดินชื้นขึ้นมาหน่อย แม้จะต้องวิ่งเก็บผ้าบ่อย
เช้าๆพาคุณยายรับแดด
อากาศสะอาด ลมกลางทุ่ง เย็นสบาย คุณยายนั่งหลับบ่อยๆ
ปกติที่อยู่ในหมู่บ้าน นานๆจะเห็นคุณยายหลับ
พยายามประมาณอาหารกาย อาหารใจ ให้คุณยาย
ให้ประณีตที่สุดเท่าที่จะทำได้
พยายามประมาณอาหารกาย อาหารใจ ให้คุณยาย
ให้ประณีตที่สุดเท่าที่จะทำได้
ประมาณทั้งอาหารกาย และอาหารใจ หนูทึ่งพี่ตะวันเบิกฟ้าจริงๆ
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะหนูกล้วยไข่
อาหารกาย อาหารใจ....
ปรุงง่่ายๆเองค่ะ
ยิ่งอาหารใจ ยิ่งง่ายใหญ่
หลวงพ่อ ซีดีงัยจ๊ะ ^____^
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาเยี่ยม
สวัสดีค่ะคุณโอ๋
บันทึกคุณโอ๋ มีส่วนช่วยเยอะค่ะ
ทั้งตอกย้ำเพื่อความหนักแน่นทั้งเน้นเพื่อความชัดเจนในหลายๆเรื่อง
ขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกรูปแบบค่ะ
(ตอบความเห็นไม่ได้ ตั้งแต่ช่วงเย็น ลองอีกๆๆอีกที)