อนุทิน 103184

"ทุกอย่างจะพอเพียง หากใจรู้จักการเพียงพอ

 ทุกอย่างจะไม่พอเพียง หากใจไม่รู้จักเพียงพอ"

 

วันนี้เราเองทำในสิ่งที่ไม่พอเพียง เพราะมันไม่เพียงพอ

นั่นคือ การแสวงหาเพิ่มหรือทดแทน เพราะว่ามันเกิดการขาดแคลนจากความเสื่อมและความสูญ อันเป็นธรรมชาติของมัน

เมื่อกลับมานั่งทบทวนจึงนึกขึ้นได้ว่า

หากมองปัจจัยไปหาเหตุ "เพราะว่ามันไม่มี ในขณะที่มันมี"

    แท้จริงคือมันไม่มี  แต่จิตเรากลับไปปรุงแต่งให้มันมีขึ้นมาเสีย

หากมองเหตุไปหาปัจจัย "เพราะว่ามันมี ในขณะที่มันไม่มี"

   แท้จริงคือมันมี แต่จิตเรากลับไปปรุงแต่งให้มันไม่มีเสีย

เลยได้ข้อคิดให้กับตัวเองว่าเพราะตัวเราเองที่กำหนดให้มีและไม่มีเกิดขึ้นจนลืมปัจจุบันขณะที่เป็นอยู่ สิ่งซ่อนเร้นในตนเองนั่นคือ ความอยากที่เกิดขึ้นนั่นเอง