อนุทิน 102725

เสียดายข่าวที่ได้ฟังทั้งสองวันนี้ เมื่อวานก็จากไปเพราะเสียชีวิต วันนี้เดินทางเข้าตังเกเพราะไปยิงเขา ทั้งสองคือผู้นำเมืองสมุทรสาคร อะไรทำให้เกิดคดมรณะขึ้นมา ชีวิตมาค่ามากกว่านี้นะ สูร่ำเรียนกันมามากมาย ทำงานรับใช้สังคม เป็นคนดี เหลือแต่ความอดทนอดกลั้นงั้นหรือที่ไม่ได้ฝึกฝน ภาวะผู้นำคงไม่ได้หมายถึงเพียงความกล้าหาญบ้าบิ่นหรอกนะ แต่การควบคุมจิต และความคิดให้ไม่ปีนกันน่าจะดีกว่าไหม อัตตาที่ซ่อนเร้นในจิต ในกายที่เติบใหญ่ทางสังคม นั่นคืออะไร มันช่างเก่งกาจกล้าซะจนต้องยอมจบชีวิตงั้นหรือ ตายไปเราต่างเอาอะไรไปไม่ได้แม้เนื้อหนังร่างกายเรา ของสุดรัก สุดหวงของที่เราหามาได้ หามาครอบครองโดยชอบธรรมก็ไม่สามารถเอาไปได้ คงมีแต่ความดีเท่านั้น ที่ติดตัวเราไป ไปทุกหนทุกแห่งที่จิตนี้ได้นำพาให้เกิดการกระทำขึ้นและได้มั่นหมายไว้ไม่มีเปลี่ยนแปลงแม้วินาทีเดียว คนหนึ่งจากไปอย่างไม่มีวันกลับ คนหนึ่งจากโลกมายา ไปสู่ดินแดนที่ไม่เคยแม้แต่จะฝัน ไม่เคยแม้แต่จะทำความผิดใดๆ แต่เมื่อปล่อยให้จิตใจถูกครอบงำด้วยตัวกู ของกู อัตตานั้นยิ่งใหญ่ และยึดมั่นถือมั่น ยากจะแกะเกาให้หลุดไปได้แล้ว ย่อมนำมาซึ่งความทุกข์ คนดังเมืองนี้ยังมีใครอีกที่จะก้าวขึ้นมาเพียงเพื่อประหัตประหารกัน..อนิจาชีวิต