อนุทิน 100701

ภาษาจิต ภาษาท่าทาง กับมวลหมู่(สัตว์)ภายในอุฑยานผักหวานป่า ช่วงน้ำเอ่อล้นข้ามคันบ่อปลาเข้าท่วมในสวน.ปลาในบ่อบางส่วนได้โอกาศออกไปเที่ยว(แม้จะกั้นตาข่ายขู่ไว้บ้าง)ก็คงห้ามไม่ได้ อิสระเสรีใครๆก็ชอบ ได้แต่บอกว่าหากจะกลับให้รีบกลับมาก่อนน้ำลด. แต่พอน้ำลดลงพ้นแนวเขตใต้คันบ่อ(ใต้ท่อปล่อยน้ำของบ่อ)มองเห็นปลานิลฝูงใหญ่มาชุมนุมประชุมกัน(หันหน้าเข้าหากันทำปากงับๆเหมือนคนพูดซะงั้น) ซุ่มมองอยู่นาน.จับใจความได้ว่า ปลากำลังคุยกันหาทางจะกลับเข้าบ้านเดิม(บ่อปลา)ได้เช่นไร มัวไปเที่ยวเล่นกันเพลิน ก็เลยบอกปลาว่าเดี๋ยวจะช่วยถ้าอยากกลับให้เข้าลอบ(จึงนำลอบลงไปวาง)น้ำระดับเอว2วันน้ำลด โอ้แม่ฉัน! ปลานิลกับปลาบู่รวมแล้วประมาณ20กิโลกรัมได้ มีแต่รุ่นพ่อแม่พันธุ์ทั้งนั้น(ใครจะเชื่อไปแล้วยังกลับมาอีก) ก็เลยปล่อยกลับลงบ่อ(บ้าน)ปลาตามเดิม ตามสัญญา เช้านี้เช่นกันเจ้ากระรอกขาวมาหยอกเย้าเช่นเคย กำลังเชื่อมสัมพันไมตรีจีบเป็นดาราหน้ากล้องแต่เจ้าหล่อนขี้อายเหลือเกินคุยกันอยู่ดีๆไม่เป็นไร แต่พอไปหยิบกล้องมา เท่านั้นแหละเปิดแน็บเห็นแต่หลังไวๆอยู่บนสะพานยอดไม้นู่น(ไกลลิบลิ่ว) แบบนี้ก็มี!