อนุทิน 100537

ชีวิตที่เดินต่อไป...และชื่นชมความงามระหว่างทาง

ผมเคลียร์งานบนโต๊ะ...เสร็จไม่เสร็จ...แต่ขอลงเยี่ยมบ้าน

พี่วินทร์ บอกว่า...งานเขียนที่มีเสน่ห์ต้องลงพื้นที่...ข้อมูลมือสองใช้ให้น้อยที่สุด

อาจารย์หมอโกมาตร บอกว่า...ชีวิตจะสุนทรีย์ได้อย่างไร ? ถ้าเราไม่สร้างความรู้ด้วยตัวเราเอง

เมื่อเยี่ยมคนไข้เสร็จ 1 ท่าน ระหว่างทางกลับที่ทำงาน...ผมได้ชื่นชมความงามระหว่างทาง...และลงมือเขียนบันทึก 4 บันทึก

1. จาก 4 ล้อ เป็น 6 ล้อ...ทาสี...เปิดหีบอ้อย

2. นวัตกรรมจับกุ้งฝอย....เด็กน้อยของฉัน

3. ผู้เฒ่า...คำหมาก...กิ่งคูณ...สีเสียด...แสนอาย

4. แม่หมูและลูกหมู...สะดุ้งตักปลา...กระต่าย...นก...กบ...ปลา

5. ตอกไม้ไผ่...นาปี...นาปรัง

6. ผงนัวของฉัน

พี่วินทร์ครับ...รางวัลซีไรท์เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่

แต่ความสุขที่ผมได้รับจากการเขียนบันทึก

คือ...รางวัลที่ยิ่งใหญ่ของผมครับ

[กาย]

พี่วินทร์ครับ...รางวัลซีไรท์เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่

แต่ความสุขที่ผมได้รับจากการเขียนบันทึก

คือ...รางวัลที่ยิ่งใหญ่ของผมครับ

............................................

เห็นด้วยอย่าง------> แรง เลยล่ะค๊า เหอๆๆๆ