อนุทิน 100447

ตั้งแต่ช่วงเช้าจนถึงเที่ยงวัน ใช้เวลาส่วนใหญ่โทรศัพท์ถึงญาติมิตร ถามปัญหาน้ำท่วมเพื่อเป็นกำลังใจให้แก่กันและกัน ติดต่อได้บ้างไม่ได้บ้าง รายที่ติดต่อได้ส่วนใหญ่อพยพไปอยู่ในที่ปลอดภัยกันหมดแล้ว  ใครที่ยังอยู่ คือคนที่ห่วงทรัพย์สินหรือยังหาที่เหมาะสมไปไม่ได้ น่าเห็นใจมากมาก  นอกจากจะเดือดร้อนอย่างหนัก สมองมักพาลคิดอะไรไม่ค่อยออก

บ้านฉันเองที่จรัญสนิทวงศ์ ติดตามข่าวล่าสุดเมื่อเช้านี้ ยกธงขาวให้น้ำไปแล้ว ถ้าถึงชั้นสองเมื่อไหร่ จะวายวอดเทียบชั้นเพลิงไหม้ได้เลย ไม่หมดตัวแน่นอน แต่ของหมด....ความสงสาร ความเห็นใจของฉันขณะนี้ พุ่งไปที่เด็กเล็กเกิดใหม่ คนชราที่ช่วยตนเองไม่ได้ รวมตลอดถึงพี่น้องที่โชคร้ายเกิดเจ็บป่วยกระทันด้วยโรคร้าย....ซึ่งจะต้องระทมทุกข์กันอย่างแสนเข็ญ เข้าใจแล้ว ซึ้งแล้ว ว่า...การเกิดเป็นทุกข์จริง