อนุทิน 100427

21ต.ค.54 อีกหนึ่งขั้นที่พ้นผ่านกับ คำพิพากษาศาลอุทธรณ์(พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น 16ต.ค.2550)เร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ที่5ปีแต่ถ้านับจากเหตุเกิดมาแล้วกว่า20ปีก็ไม่รู้เท่าไหร่จึงเปรียบได้กับคำว่าช้าหรือเร็ว แม้จะเป็นฝ่ายชนะอีกชั้นแต่สำหรับชีวิตและจิตใจที่ใช้กับการขับเคี่ยวจดจ่ออยู่กับการวิ่งสู้ฟัดกันเช่นนี้(แลกกับไหปลาร้าร้าว) หากเลือกได้ให้เอาจิตใจวางไว้กับการปลูกต้นไม้แม้ปลูกแล้วตายๆๆๆมันยังคุ้มค่ากว่ากัน.(คำว่าแพ้หรือชนะก็เป็นสิ่งที่มนุษย์เราสมติขึ้นแต่กลับยึดติดมันเอง-เดือดร้อนกันเอง เวลาชีวิต(จิต)หมดไปเปล่าๆไม่ได้(แก่นสาร)อะไรเลยได้แต่เปลือกกะพี้) ไม่รู้ว่าโชคชะตาหรือว่าฟ้าลิขิตแต่ที่ฉันรู้คือสิ่งเหล่านี้คือโจทก์ชีวิตที่ลิขิตให้ได้พบกับคุณโอภาส(สามี)ที่ต้องเป็นคนทำคำตอบเพื่อตอบแทนบุญคุณกับคำว่าพ่อแม่ สำหรับคนที่เป็นลูกแต่โจทก์ชีวิตที่มาพร้อมๆกันกับการหาตำรา(ธรรมชาติ)สูตรปลูกผักหวานป่าช่างโหดจริงๆเดิมด้วยพันชีวิตกับการพิสูจน์สัจธรรมด้วยการทำ"ความจริงคือสิ่งไม่ตาย ความลับไม่มีในโลก"(ยังมีอีก2เรื่อง2รสชาติกำลังตามมาติดๆ) สิ้นสุดกันทีไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนฯ