ช่วงที่ผมไปถึงทุ่ง ในเวลาตะวันถอยคล้อยบ่าย ทิวทัศน์ริมแม่น้ำเสียว สงบ เงียบ เยือกเย็น ความเหน็ดเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้ง ระว่างที่สมาชิกชุลมุนจับปลา จับไก่มาปิ้งย่าง บ้างก็เตรียมเสื่อหมอนปูที่นอน ผมนั่งชมเป็ดฝูงเล็กๆประมาณ20ตัว ชวนกันลอยน้ำเล่น กลับไปกลับมาระยะทาง200 เมตร จนกระทั่งจวนพลบค่ำ คุณก๊าบแห่งลำน้ำเสียว ชวนกันเดินเปะปะขึ้นมาริมฝั่ง ลุงตันเอาข้าวเปลือกไปโปรยให้ ทั้งเป็ดและไก่รุมกินด้วยกัน

ไก่พื้นเมืองที่พ่อตันเลี้ยงไว้ นอกจากคุ้ยเขี่ยอาหารในทุ่งนาข้างกระต๊อบแล้ว ช่วงเย็นๆก็จะลงมากินน้ำในลำเสียว ดูแล้วช่างเป็นเศรษฐกิจพอเพียงเสียเหลือเกิน เป็นการเลี้ยงแบบบุฟเฟ่ต์ ปลวกแมลง หากินในทุ่ง หญ้าสดจิกกินตามริมฝั่ง กระทั้งน้ำก็ยื่นคอไปกินในลำน้ำ ไม่ต้องเปลืองอุปกรณ์ให้น้ำ ให้อาหาร อย่างที่เลี้ยงในฟาร์ม

โดยเฉพาะเป็ด มีอาหารเสริมในธรรมชาติเหลือเฝือ กุ้งฝอย หอยเล็กหอยน้อย สาหร่าย วัชพืชริมฝั่งน้ำ อากาศดี น้ำท่าดี อาหารดี ไข่เป็ดพวกนี้จึงเป็นไข่อินทรีย์คุณภาพเยี่ยมอย่างแท้จริง  ผมยังชวนแม่ใหญ่คิดต่อว่า ถ้าเราเอาความรู้ใส่ลงไปในไข่เป็ดพวกนี้ ไข่จะแปรสภาพไปเป็นไข่เค็มอินทรีย์สูตรต่างๆ ลองดูไหมละ

รุ่งเช้าท้องฟ้าเรื่อเรือง เป็ดไก่อินทรีย์เหล่านี้ ชวนกันออกหากิน เป็ดลงน้ำ ไก่ลงทุ่ง ผมก็นั่งดูเพลินไปสิครับ ลมพัดเย็นสบาย แดดอุ่นๆน่านอนอาบยิ่งนัก ข้างๆที่ผมนั่งไล้แดด มีกองไฟที่เหลือค้างจากเมื่อคืนนี้

พ่อใหญ่สัง ถือไข่เป็ดมา5-6 ใบ เอาไม้เขี่ยขี้เถ้าออก

แล้วเอาไข่ทั้งหมดวางลงไป

พ่อสังสอนผม..วิธีหมกไข่ไม่ให้ระเบิด

เราต้องเอาไข่ด้านแหลมตั้งขึ้น

ค่อยๆกลบขี้เถ้า แล้วนั่งรอ

ประมาณ 8-9 นาที

ไข่ถูกเขี่ยออกมา จุ่มน้ำ แล้วยื่นให้

ทำให้ย้อนภาพไปถึงตอนเด็กๆ

ที่มีพ่อใหญ่สอนลูกหลานริมกองไฟ

บรรยากาศการเรียนรู้อย่างนี้ละครับ

ที่หลักสูตรท้องถิ่นควรจะเบิ่งตามาดูบ้าง

ถ้าหลับหูหลับตาสอน

นอกจากไม่ได้เจาะไข่แดงแล้ว

ไข่ที่ว่า มันกลายเป็นไข่เน่า นะขอรับ!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

คุณครูที่ทำผลงานอาจารย์3 

ถ้าถอดระหัสได้ครบวงจร สักเรื่องหนึ่ง เริ่มที่

- สท้อนภาพรวม เศรษฐกิจพอเพียง

- สะท้อนวิถีไทย

- สะท้อนภาพชีวิตการเรียนรู้ในสังคมชนบท

- สะท้อนบริบทภูมิปัญญาท้องถิ่น

- สะท้อนการเรียนรู้เชิงกระบวนการ

- เชื่อมโยงกระบวนการถ่ายทอด ของคนหลายวัย

- นำความรู้ที่ได้ไปทดลองออกแบบกิจกรรมที่โรงเรียน

- ทำการวิจัยในชั้นเรียน

- อธิบายได้ว่า หลักสูตรท้องถิ่น มาจากท้องที่ แล้วกลับไปสู่ท้องถิ่น หมุนเกลียว

  ความรู้ไปได้ไม่มีที่สิ้นสุด

- ถ้าเราสร้างหลักสูตรท้องถิ่นอย่างนี้ จะมีตัวช่วยรับลูกและมีส่วนร่วมได้อย่างกลมกลืน

ชุมชนมีส่วนร่วม-เด็กได้ความรู้ -ครูได้อาจารย์3

 http://gotoknow.org/blog/kruwoot/165672#top

จากครูวุฒิ ครับ

http://gotoknow.org/blog/sunato/170764

จากโต้ง ครับ

http://gotoknow.org/blog/thep-ag/170760

จาก เทพ ครับ