คุณอมร วงศ์สุรวัฒน์ อดีตประธานหอการค้าจังหวัดนครราชสีมา และรองประธานหอการค้าไทย มี E-Mail พูดคุยแลกเปลี่ยนกับผมเรื่องแนวความคิดในการจัดโครงสร้างของหอการค้าจังหวัดฯ
สิ่งที่คุณอมร แนะนำผมเห็นเป็นประโยชน์จึงนำมา Post เก็บกักข้อมูลไว้ในระบบอินเตอร์เน็ท ผ่านทาง Blog ของ Gotoknow.org ดังนี้ครับ
คุณไอศูรย์ครับ
รับสไลด์เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณมากครับ
ผมค้นเอกสารเก่า ๆ สมัยเป็นประธานหอโคราชและ กก.หอไทยมากว่า ๒๐ ปี ในช่วงที่ท่านวิเชียร เตชะไพบูลย์เป็นประธานหอไทย ท่านแต่งตั้งผมเป็นรองประธานหอไทย ช่วงที่ท่านวิเชียรจะหมดสมัย ท่านเดินทางไปเยี่ยมหอจังหวัดทั่วประเทศ ผมติดตามท่านไปตลอด ช่วงที่พบกับกรรมการหอจังหวัดท่านวิเชียรให้โอกาสผมได้บรรยายสั้น ๆ ผมพูดเรื่อง เก้าอี้ ๔ ขา คือ เก้าอี้ที่มี ๔ ขา มีความมั่นคงแข็งแรงฉันใด หอการค้าที่มั่นคงแข็งแรงและประสบความสำเร็จ จะต้องประกอบด้วย ๔ หลักการใหญ่ คือ
๑.มีคณะกรรมการที่มีวิสัยทัศน์ มีเวลา และ มี Service Mind
๒.มีบุคลากรเจ้าหน้าที่ทำงานประจำที่มีประสิทธิภาพสูง
๓.มีแผนงานประจำปีทีจะนำไปสู่เป้าหมายและวิสัยทัศน์ พร้อมงบประมาณสนับสนุนแผนงานอย่างพอเพียง
๔.มีการประชาสัมพันธ์เข้าถึงกลุ่มเป้าหมาย
ทั้ง ๔ หัวข้อเป็นหลักใหญ่ ซึ่งแตกออกเป็นข้อย่อย ๆ ได้มาก หลักทั้ง ๔ ผมได้มาจากการสัมนาเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานในหอการค้าต่าง ๆ ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งการสัมนานี้หอการค้าสหรัฐอเมริกาเป็นสปอนเซอร์ให้มหาวิทยาลัยโอคลาโฮมาเป็นผู้จัด ผมและอาจารย์อีก ๓ ท่านจากมูลนิธิไอเม็ท ได้รับเชิญเข้าร่วมสัมนาในครั้งนั้น เป็นเวลานานแล้วผมจำไม่ได
ฝากข้อคิดเห็นนี้ให้คุณไอศูรย์ได้ทราบเผื่อเป็นประโยชน์ ข้างล่างเป็นภาษาอังกฤษเกี่ยวกับเก้าอี้ ๔ ขา
อมร วงศ์สุรวัฒน์
The four ingredients for a successful chamber:-
1. Smart board
2. Efficient staff
3. Year plan with enough budget
4. Good public relation
ทำให้นึกถึงที่เคยอ่านในบทความว่าด้วยการจัดการ non-profit organization ที่ harvard business review ดูจะมีเป็น column ประจำครับ
เรื่อง board เป็นปัจจัยชี้ขาดที่สำคัญ พอๆกับ สำนักงานเลขา
แต่ดูเหมือนคนเป็น กก มักจะรู้สึกเป็นเกียรติ และมองว่าตัวเองทำได้แค่แนะนำมากกว่าจะเข้ามาช่วยมองเชิงยุทธศาสตร์ขององค์กร
ผมมีพี่ชายเคยทำงานที่สำนักงานของหอการค้าที่ กทม ตอนนี้เลิกแล้ว เคยคุยกับ้ขาเพื่อเชียร์ให้ทำหอการค้าเป็น NPO ที่จะเป้นกลไกพัฒนาสังคมอีกกลไกหนึ่ง
คงได้เห็นที่ชุมพรนะครับ
สวัสดีครับ คุณอมร และคุณไอศูรย
ใช่ครับ คุณสมชายเป็นพี่ชายที่ผมพูดถึง
เท่าที่คุยกับพี่ชาย เขาไม่เคยเล่ารายละเอียด หรือบ่นถึงใครโดยเฉพาะ(เนื่องจากเป็นคนนุ่มนวล และสุภาพอย่างที่คุณอมรพูด)
แต่ก็พอจับได้ว่า คงคล้ายตอนที่ผมไปเป็นทีมบริหารสำนักงานของ แพทยสภาใหม่ๆเมื่อ 10 กว่าปีก่อน แต่พวกผมมีทีมไปปรับเปลี่ยนองค์กร อย่างน้อยก็ในช่วงที่ไปดูแลงานบริหารสำนักงาน
ก็รู้สึกเสียดาย
ที่หอการค้า(กลาง)ยังไมอาจเป็นกลไกเพื่อสังคมได้เต็มที่
อยากลุ้นหอการค้าจังหวัดผ่านเรื่องสร้างสังคมยู่เย็นเป็นสุขครับ
อจ ประเวศปรารภอยากให้ภาคธุรกิจมาช่วยดูว่าจะทำให้วัดเป็นแหล่งเรียนรู้ และสร้างความสุขทางปัญญา
ผมกำลังหาทางประสานกับตัวแทนภาคธุรกิจที่สนใจ ไม่ทราบว่าจะมีคำแนะนำอะไรไหมครับ่
สวัสดีครับ ท่าน มสช (หมอสมศักดิ์ ชุณหรัศมิ์)
ฝากคุยเรื่องนักธุรกิจกับการสร้างวัดให้เป็นแหล่งเรียนรู้ทางปัญญาด้วยนะครับ อจ ประเวศเชื่อว่าความสามารถในเชิงการจัดการทางธุรกิจของภาคธุรกิจจะเป็นกำลังสำคัญในการสร้างเรื่องดีๆให้สังคม วัดเป็นทรัพยากรของส่วนรวม แต่พระส่วนใหญ่ยังขาดการจัดการที่ดี ถ้าภาคธุรกิจเข้าไปช่วยบริหารจัดการน่าจะใช้เป็นฐานสร้างเรื่องดีๆที่สอดคล้องกับภาระกิจของวัด ได้ดีขึ้น
นั่นเป็นความเชื่อของ อจ ประเวศที่ขอถ่ายทอดต่อนะครับ