บันทึกถวายความอาลัย..๖​ (รากฐานไทย..ในภาพรวม)

รากฐานไทย..ในภาพรวม

…

........ “เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเสมือนรากฐานของชีวิต รากฐานความมั่นคงของแผ่นดิน เปรียบเสมือนเสาเข็มที่ถูกตอกรองรับบ้านเรือนตัวอาคารไว้นั่นเอง สิ่งก่อสร้างจะมั่นคงได้ก็อยู่ที่เสาเข็ม แต่คนส่วนมากมองไม่เห็นเสาเข็มและลืมเสาเข็มเสียด้วยซ้ำไป” ………

พระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จากวารสารชัยพัฒนา

................................................................................................................................................................................

“เศรษฐกิจพอเพียง... จะทำความเจริญให้แก่ประเทศได้ แต่ต้องมีความเพียร แล้วต้องอดทน ต้องไม่ใจร้อน ต้องไม่พูดมาก ต้องไม่ทะเลาะกัน ถ้าทำโดยเข้าใจกัน เชื่อว่าทุกคนจะมีความพอใจได้...”
…

พระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชทาน ณ วันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๑

...........................................................................................................................

====================================================

แต่ก่อนนั้น ฐานไทย ใช่แบบนี้

ผู้คนมี พึ่งพา และอาศัย

การเกษตร ครัวเรือน เกลื่อนทั่วไทย

มิต้องได้ แนะนำ ให้ทำเป็น

ทั้งปลูกผัก สวนครัว รั้วกินได้

เลี้ยงเป็ดไก่ หมูในเล้า เช้ามองเห็น

จูงไอ้ทุย ลุยไถ ในเช้าเย็น

ทั้งลากเข็น เคลื่อนย้าย ขนไม้งาม

ช่วยกันได้ ทำนา หาเลี้ยงชีพ

มิได้รีบ เร่งกัน หมั่นหาบหาม

ช่วยกันปลูก สร้างบ้าน งานในยาม

สิ้นหน้าน้ำ พืชลด หมดจากแปลง

เราช่วยกัน ดูแล รักษาบ้าน

ประสานงาน บ้านใกล้ ไม่หน่ายแหนง

รักษาวัด โรงเรียน ไม่เปลี่ยนแปลง

“บ ว ร” แห่ง เหล่ากอ สืบต่อมา

"เศรษฐกิจ พอเพียง" เป็นฐานราก

กันทุกข์ยาก หลากหลาย ถ่ายศึกษา

ให้พออยู่ พอเพียง เลี้ยงชีพมา

ดั่งเสาเข็ม ปักคา ใต้แผ่นดิน

ปัจจุบัน หันหลัง กันหมดแล้ว

ลืมร่องแนว เคยทำ จำหมดสิ้น

มีเป้าหมาย มุ่งหา “ค่า” ชีวิน

“เงิน” นำสิน นำทรัพย์ ไปลับตา

บ้านของเรา เริ่มคลอน เริ่มอ่อนโยก

นาเริ่มโศก ไร่ถูกสับ ปรับไปหา

ปุ๋ยเคมี สารฆ่า หญ้าในนา

หอยปูปลา แมงดากบ ไม่พบพาน

หวังสิ่งใด ใจหวัง ได้ดั่งคิด

“รวดเร็ว” ติด นิสัย ใฝ่สืบสาน

ทำอะไร ให้ได้ ใจต้องการ

เราบอกผ่าน “เดี๋ยวมัน ไม่ทันกิน”

ความเรียบง่าย อยู่ง่าย หายไปหมด

ทั้ง “น้ำอด” “น้ำใจ” น้ำใจหายไปสิ้น

นำ “หลักทรัพย์” แลกเงิน เพลินจนชิน

ผืนแผ่นดิน ถิ่นเก่า ไม่เอาใจ

====================

ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมถวายความอาลัย

สถิตอยู่ในใจตราบนิรันดร์

ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น

อันหาที่สุดมิได้

ข้าพระพุทธเจ้า

นายพรพจน์ เรียงประพัฒน์

๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๙

===

เขียนไว้ครั้งแรก เมื่อ ๒๗/๘/๒๕๕๘

..........................................

[ส.รตนภักดิ์]

แหม สมคำมหา ภาษาสวย สมจริงในปัจจุบันครับ.. เพราะน่าคิด

["พี่หนาน"]

ขอขอบคุณ ครู อาจารย์ ทุกท่านที่ให้กำลังใจมากครับผม

ส.รตนภักดิ์

GD

วินัย เจริญเฉลิมศักดิ์ (น.ม.)

..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/594257

["พี่หนาน"]

ขอบคุณอาจารย์ ส.รตนภักดิ์

ที่ให้คำชมมากครับ มาตอบช้าไปหน่อย ช่วงนี้กำลังติดเฟสคร้าบบบ