มีโอกาสแวะไปชม จิม ทอมป์สัน ฟาร์ม .....

ทุ่งดอกไม้อันลือชื่อ ที่ใครๆก็อยากไปชมและถ่ายรูปกับดอกไม้สวยๆ 
จนแปลงดอกไม้ ราบไปเป็นแถบๆ จากฝีเท้าที่เหยียบย่ำลุยเข้าไป
เพียงเพื่อให้ได้รูปตัวเอง ท่ามกลางทุ่งดอกไม้งาม

ภายใน จิม ทอมป์สัน ฟาร์ม ยังมีสิ่งดีๆที่น่าสนใจอีกมากมายก่ายกอง
จนไม่สามารถเดินดูได้ครบในหนึ่งวัน..... เพราะหมดแรงเสียก่อน
มีคุณครู พาเด็กนักเรียนมาเยี่ยมชม และศึกษาวิถี ทางการเกษตรด้านต่างๆ 

ผ่านทุ่งดอกไม้  ออกไปสู่ ทุ่งนา ข้าวกำลังสุกพร้อมเกี่ยว สีทองไปทั้งทุ่ง
มี เถียงนา ...ศาลาพักผ่อน อยู่ริมนา ได้บรรยากาศ ทุ่งนาดั้งเดิมจริงๆ

 





เดินมาจนถึงตรงนี้ .... หมู่บ้านอีสาน ......
เฮือนอีสาน งดงามเก่าแก่ เข้าไม้ทั้งหลัง ....
ตั้ง เรียงอยู่รายรอบ ลานกว้าง  .....











เด็กๆหัดลงบันไดเฮือนอีสาน ... ต้องถอยหลังลง ไม่มีการตกบันได....




กลางลานนั้นเอง ..... เด็กๆนักเรียน กำลังสนุกสนานกับกิจกรรมหลายอย่าง
วิถีชีวิต ประจำวัน ของบรรพบุรุษ วิถีธรรมชาติ พึ่งตนเอง เรียบง่าย และพอเพียง อย่างแท้จริง 

มี เครื่องสีข้าวโบราณ ตั้งเรียงไว้ให้เด็กๆ ได้มาเล่นสีข้าวกัน
เด็กๆชอบกันมาก  ผลัดกันเล่นกันสนุกสนาน และได้เห็นผลงานออกมาเป็นรูปธรรม

อุปกรณ์ สำหรับหนีบฟ่อน  ฟาดข้าวเปลือก
 

ที่ใส่ข้าวเปลือกที่ฟาดแล้ว  รอสี



มองดูเด็กๆ ที่ผลัดกันสีข้าวอย่างสนุกสนานแล้ว
นึกถึง โรงเรียน ในชนบท  ที่มีแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง

น่าจะ....เปลี่ยนกิจกรรม ยืนฟังอบรม อันน่าเบื่อหน่าย หน้าเสาธงตอนเช้า
เป็นการ ผลัดกัน ฟาดข้าว สีข้าว ฝัดข้าว ฯลฯ สำหรับโครงการอาหารกลางวันของพวกเขาเอง  ....

เด็กๆจะได้เรียนรู้ วิถีชีวิต ภูมิปัญญา ของบรรพบุรุษ  อย่างสนุกสนาน 
มีผลงานเป็นรูปธรรมจับต้องได้ ในทุกขั้นตอน .......

นอกจากนี้ ยังเป็นการได้ออกกำลังกาย เล็กๆน้อยๆ
กระตุ้นให้ สดชื่นกระปรี้กระเปร่า ก่อนเข้าชั้นเรียน .......




 

http://www.gotoknow.org/posts/559128

บันทึกก่อนถึงวันครู เรียนรู้การสื่อสาร พูดคุยกันในที่ประชุมครู ให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกัน การเมืองและการศึกษากำลังจะถูกปฏิรูปไปพร้อมๆกัน ครูล่ะ พร้อมรับการเปลี่ยนแปลงนั้นแล้วหรือยัง มีอะไรต้องแก้ไข มีสิ่งใดต้องไปต่อ..พูดกันซะแล้วลงมือทำ อย่าดีแต่พูดกันไปวันๆ หรือปฏิญาณตนแล้วทำไม่ได้ ป่วยการ..การศึกษาก็จะเป็นอยู่แค่นี้ล่ะ

หล่อพระบูชา พระเครื่องบูชา

อาชีพที่เปรียบเสมือน การอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยในชุมชน

วันนี้จำปีมีอีกหนึ่งสิ่งดีๆที่จะมาบอกต่อให้กับเยาวชนคนดี ที่ร่วมใจกันอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยนะค่ะ อาชีพที่ว่านี้ก็คือการหล่อพระเคื่องบูชา ซึ่งในชุมชนของเรามีครอบครัวเล็กๆครอบครัวหนึ่ง (นั่นก็คือครอบครัวของจำปีเอง) ซึ่งตั้งอยู่ บ้านเลขที่128 ม.2  ต.หอกลอง  อ.พรหมพิราม  จ.พิษณุโลก 65150  ประกอบอาชีพโดยการหล่อพรเครื่องบูชา พระบูชาต่างๆ โดยการหล่อแบบอนุรักษ์วัฒนธรรมคือหล่อแบบโบราณ ทั้งการเทหุ่นเท ปั้นช่อ ติดช่อ การเผาเบ้า การเททอง ซึ่งวิธีการต่างๆเหล่านี้จำปีก็ได้ถ่ายรูปมาไว้ให้ ผู้ที่สนใจในการอนุรักษ์วัฒธรรมได้ชมค่ะ ซึ่งอาชีพนี้เป็นได้ทั้งการอนุรักษ์วัฒนธรรมและการศึกษาประกอบการเรียน ค่ะและก่อนที่จำปีจะจบเรื่องราวดีๆของชุมชนในวันนี้ จำปีก็ขอฝากให้ทุกๆคน ร่วมกันอนุรักษ์วัฒนธรรม ประเพณีที่ดีงามต่างๆไว้ เพื่อให้เด็กไทยรุ่นใหม่ได้ศึกษาในวันข้างหน้านะค่ะ ขอบคุณค่ะ

และนี่น่ะค่ะเป็นขั้นตอนการหล่อพระเครื่องบูชาแบบคร่าวๆเท่านั้นค่ะ
จำปีขอขอบพระคุณคนดีทุกท่านที่ร่วมใจกันอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยนะค่ะ

"วันนี้"..ลมแรงมากๆ..ตั้งแต่เช้าตรู่...มาถึงบัดนี้...ก็ยังพัดโบกสบัดโบย..ใบไม้..ทิ้งใบไปตามลมแรง...(คิดถึงวลีที่ว่า)...................ควะคว้างใบไม้ปลิว...ละลิ่วสู่..บนพื้นดิน...เอื่อยๆธาราริน...มิรู้สิ้น..ณ.  หนใด...................

ลมนี้..พัดพา..ความเย็นยะเยือก..มาด้วย.......(เย็นเยียบเข้า..ขั้วหัวใจ...เมื่อ..หวาดหวั่น..แล  กลัว..ว่า..จะสิ้นหวัง.).........

ความหฤโหด..ที่ได้ยิน..ได้เห็น..ยังฝังแน่น..ในจิตใจ.....(ภาพของแม่..ที่เต้นโลด..ขาดสติ..แทบเป็นบ้า..หรือ..จะเป็นไปแล้ว..เพราะรับ..สภาพ..ความทารุณโหดร้ายนั้นไม่ได้..."เด็กสองคนถูกฆ่าตายพร้อมหญิงอีกหนึ่งคน"....เป็นข่าว..ที่ สยดสยอง..ที่เกิด..ขึ้นกับ..สังคมนี้.....บ้านเรา...

...ทุกวันนี้..มีอะไร..เป็นสาเหตุ..มีอะไร..ที่เรามองข้ามไป....มีอะไร..ที่เกิดขึ้น..แล้วเรา..สามารถ..เพิกเฉยกันได้...

หลับไปตื่นหนึ่ง  แล้วก็ตื่นขี้นมา  อ่านบันทึกของมิตรรักแฟนเพลงอย่าง

กระท่อนกระแท่น  ไม่ได้ใจความนัก  ไปนอนต่อดีกว่า

พรุ่งนี้ค่อยย้อนมาอ่านใหม่  บายยยย