10 พ.ย.57 วันที่สามของการพักผ่อน เช้านี้ที่เขาค้อ ภาพแรกทะเลหมอก ณ แทนรักทะเลหมอกรีสอร์ท พื้นที่ใต้ทะเลหมอก, ภาพ 2-4 พื้นที่เหนือทะเลหมอก ภาพ 2-3 ณ จุดชมวิวที่ว่าการอำเภอเขาค้อ ด้านล่างเป็นไร่สตอเบอรี่ ค่าเข้าชม 10 บาท, ภาพ 4 ณ อ้อมกอดพี่รีสอร์ทค่ะ .. ไม่มีภาพคนถ่าย เพราะยังไม่อาบน้ำล้างหน้าเลยค่ะ

9 พ.ย.57 ณ 'ภูอ้อมกออดพี่' เขาค้อ คืนนี้เราจะนอนพักเอาแรง รอชมหมอกพรุ่งนี้เช้าที่บ้านหลังนี้ เมื่อคืนวันเสาร์ 2500.- คืนนี้วันอาทิตย์เหมาทั้งรีสอร์ทพร้อมอาหารเช้า แค่ 1500.- ฮา ..

9 พ.ย.57 วันที่สองของการพักผ่อน เช้านี้ยังฝากท้องไว้ที่ 'ร้านป้าแดง' เช่นเคย ปีก่อนดิฉันนำเสนอ CQI บริการด้วยหัวใจของป้าแดง ที่เธอเพิ่มฝาครอบโหลน้ำปลาพริก ป้องกันสิ่งแปลกปลอมรบกวนอาหารลูกค้า .. ปีนี้เราเห็นการ 'ขยายผล' มาเป็นโหลพริก โหลน้ำส้ม ที่โต๊ะบริการอาหารเช้าแบบด่วน ลูกค้าตักทุกอย่างเองในราคาเดียวกัน .. เห็นแล้วชื่นใจนะคะ ยั่งยืน ยืดยาว เสมอถ้า 'มีใจ'

ต้นเดือนพฤศจิกายน เป็นเทศกาลพักผ่อนของครอบครัวค่ะ อันที่จริงต้องบอกว่าเป็นเวลาของ 'สามี-ภรรยา' ถึงจะถูกต้อง ปีนี้ดิฉันจะท่องเที่ยวในเส้นทางเดิมเมื่อปีก่อน แต่จะมีความแตกต่างกันบ้างเพราะจะ 'ค่ำไหน นอนนั่น' ไปเรื่อยๆ แล้วแต่ใจจะร่ำหา

เมื่อ 8 พ.ย.57 ที่อุทยานแห่งชาติน้ำหนาว เราเลือกพักกางเต๊นท์ที่นี่เพราะได้อยู่กับธรรมชาติ ก็.. โรงแรมที่พักดีๆ ถูกจองเต็มล่วงหน้าหมดแล้ว เมื่อเรามาถึง กางเต๊นท์ยังไม่ทันเสร็จ ฝนก็เทลงมา เราตัดสินใจมาหลบฝนที่ 'ร้านป้าแดง' ดีกว่า .. ในภาพเป็นหลักฐานว่าเราตัดสินใจไม่ผิด นักท่องเที่ยวหลบฝนล้นออกไปนอกร้านเชียว

ใครเคยซื้อรองเท้า พอกลับถึงบ้านปรากฎว่าได้รองเท้าคนละเบอร์บ้างไหมคะ? ก่อนไปราชการดิฉันซื้อ KOMODO DRAGON BLEND ถุงใหม่สำรองไว้ให้แมวที่บ้าน 1 ถุง กลับมาบ้านถึงทราบว่าบาเรสต้าบดกาแฟให้เฉพาะเหยือกที่ชงให้ดื่ม .. แมวๆ จึงบดกาแฟเองแบบ manual ด้วยขวดซอสมะเขือเทศ ทีละแก้วๆ .. slow life, slow food  บ้างก็ดีเหมือนกัน .. ฮา(ไม่ออก) ค่ะ

ก่อนเดินทางกลับวันนี้ มาหาของฝากเล็กๆ น้อยๆ ให้กองเชียร์ซะหน่อย .. JJ ร้อนมาก เข้ามานั่งพักเหนื่อยในสถานี MRT .. ไม่ผิดหวังเช่นเคย เพราะวันนี้กลุ่มเยาวชนมีกิจกรรมกลุ่ม '365 วันถักอุ่นให้คลายหนาว' เสียดาย หากมีสัญชาตญาณแม่บ้านแม่เรือนกับเขาบ้างก็คงได้ร่วมกิจกรรมสักชั่วโมง ชีวิตคงมีสาระกว่านั่งมองในร้านกาแฟ ..

See you again อัมพวา ณ คิวรถตู้ เราซื้อตั๋ว 9.30 น. รถจากดำเนินฯ จะมาแวะรับเรา 10.20 น.ดิฉันกลับเข้าไปถามว่าแนวโน้มว่ารถจะมาก่อนหรือหลังเวลา ผู้ให้บริการตอบทุกคำถามว่า "10.20 น."  เมื่อดราม่าเพิ่มนิดหน่อยว่าอยากเข้าห้องน้ำ เขาเปลี่ยนคำตอบใหม่เป็น "ไม่มาก่อน 10.00 น."  

.. 10.00 รถมารับตรงเวลา ดิฉันรีบส่งตั๋วให้ พขร. เขาตอบอย่างสุภาพว่า "ไม่เก็บตั๋วหรอกครับ เก็บไว้เลย เผื่อวันหลังมาใช้บริการ โทรมาบอกได้ว่าจะให้รับตรงไหน มีเบอร์ในนั้น" ลูกสาวดิฉันโพล่งออกมาว่า "คนละเรื่องเลยนะแม่ หัวใจบริการ" .. เออ มันเป็นความบกพร่องของใคร "คนขายตั๋ว" ..no. ผู้บริหาร ค่ะ

บริการเรือนวด - นวดขณะนั่งเรือชมวิว ในคลอง 'ผีหลอก' รอบ 'เกาะอัมพวา' นอกจากโฮมสเตย์ริมคลองมากมาย วิถึชีวิตคนริมฝั่งคลองที่พบได้ไม่มาก คือ เลี้ยงปลาในกระชัง

ณ อัมพวา เดินจนข้อเท้าบวม มาได้ที่พัก 'สำรอง' ที่ ฐณิชาฌ์รีสอร์ต .. อุดหนุนนโยบายคืนความสุขให้ประชาชนของรัฐบาลท่านประยุทธค่ะ

เมื่อสาวต่างชาติ 3 คน ลากกระเป๋าเดินทางมาขึ้นรถตู้ไปอัมพวา สาวนางหนึ่งนั่งติดกับดิฉันบริเวณที่นั่งริมประตู กระเป๋าเธอใหญ่มาก วางด้านในไม่ได้ เมื่อรถจะออกดิฉันก็ดึงเข็มขัดมาคาดไว้ อย่างน้อยก็ไม่ต้องประกอบชิ้นส่วนให้ยุ่งยากหากจำเป็น คิดได้แค่นั้นก็ได้ยินเสียงร้องของเธอว่า "I do not have a seat belt" เมื่อหันไปมองก็ต้องอมยิ้ม เพราะเธอกับพนักงานขับรถโต้เถียงกันด้วยภาษาที่ตนถนัด ขณะที่เธอพยายามบอกว่า "ฉันต้องรัดเข็มขัดนะ" พนักงานขับรถก็ทำท่าทางประกอบ เพื่อสื่อสารว่า "จำเป็นต้องดึงเข็มขัดมารัดกระเป๋าไว้" .. น่ารักอ่ะ เขาไม่เถียงผู้โดยสารเลย สักคำเดียว ขณะที่เธอๆ พูดถึงและหัวเราะเขาไปตลอดทาง

ขำๆ นะคะอย่าซีเรียส .. สาววัยใสอารมณ์ดีนางหนึ่ง เธอเสียบหูฟังนั่งอยู่ในรถเมล์คันเดียวกัน แล้วเธอก็หุนหันลุกขึ้นยืน กดกริ่ง! แปลว่า "จอดรถด้วย หนูจะลงป้ายนี้" แล้วเธอก็กดซ้ำๆ กระเป๋ารถรีบมาคว้าแขนห้ามเธอไว้ แล้วตะโกนถามข้างหูเธอว่ากดทำไม "หนูจะลง" ได้ยินแล้ว ใครๆ ก็ได้ยิน "แฮ่ะๆ หนูไม่ได้ยิน" ฮา..

1 พ.ย.57

ใครอยากขึ้นแทกซี่ต้องแสดงตัว!  ออกไปยืนอาบแดด ณ จุดที่หญิงเสื้อเหลืองยืนอยู่ น้องอาย (ลูกสาว) คนสวมเสื้อดำยืนหันหลัง ไม่ทนแดด จึงยืนรอ 'คิวหลัง' ที่อาจขับตามหลังมาก่อนที่รถเมล์จะเข้ามาจอดปิดทางเข้า นี่ขนาดพกเงินค่าแทกซี่มาเต็มกระเป๋า กะว่าจะไม่ให้ลำบากแล้วนะ เมื่อเวลาผ่านไป 20 นาที .. รถเมล์ก็ได้ฟะ!

31 ต.ค.57

หลังเสร็จภารกิจสำคัญ ดิฉันกลับไปเยี่ยม 'มุมโปรด' ใน 'หอสมุดปรีดี พนมยงค์' สวนหย่อมกลางอาคารในภาพถ่ายจากห้องสารนิเทศดนตรี เรวัติ พุุทธินันท์ พื้นที่พักผ่อนใน U2  เมื่อต้องการพักสายตาจากงานวิชาการใน U3 .. มีพื้นที่ relax แบบนี้ใกล้บ้านเราบ้างก็ดีนะ 

26 ต.ค.57

RELAX กับ KOMODO DRAGON BLEND กับแซนด์วิชหน้านิซัวสลัดที่ สตาร์บัค วันนี้เปิดถุุงใหม่สำหรับรายการแรก ตุนไว้ก่อน สัปดาห์หน้าดิฉันจะไปประชุมหลายวัน แมวที่บ้าน (สามี) จะได้ไม่อดกาแฟตายเสียก่อน ส่วนรายการหลังไม่มีจำหน่ายหรอก แอบถ่ายภาพมาจากนิตยสารน่ะ

2 ต.ค.57

กะหล่ำปลีตุ๋นเจ 4 ถุง ทานกับข้าวต้ม อร่อยมากค่ะ 

ขอบพระคุณพ่อซื้อแม่ซื้อที่แอบนำมาวางไว้หน้าห้องพัก เมื่อวานนี้ด้วยค่ะ

30 ก.ย.57

ในไลน์ครอบครัว .. ลูกสาวคนโต (เอิน) ทำงานที่ จ.ตราด ส่งภาพตั๋วเครื่องบินมาให้ เพื่ออวดว่าจองตัวกลับบ้านช่วงปีใหม่ได้แล้ว ลูกสาวตนเล็ก (อาย) เรียนที่ กทม. ก็เข้ามาแจม

แม่ : 29 แม่ไม่อยู่

อาย : ไปไหน

แม่ : ไปสนามบิน

อาย : ไปทำหยัง

แม่ : ไปรับลูกหมา

อาย : ไม่ขำนะแม่ พี่เอินยิ่งจองตั๋วยาก 

อาย : จะไปรับลูกหมูด้วยไหม

แม่ : ลูกหมูเหรอ แม่มีโปรแกรมพิเศษให้เลยละ

เอิน : เข้าฟิสเนส งดของหวาน ฮา ..

อาย : ฮ่วย ว่าจะไถแม่กินพุงกางเลย

... แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ เมื่อรู้ว่าลูกอยาก 'กลับบ้าน'

30 ก.ย.57

วันนี้มีงานมุทิตาจิตผู้เกษียณอายุราชการของหน่วยงานค่ะ แต่ดิฉันไม่ไปร่วมงาน เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบาย ไม่อยากให้ใครต้องติดหวัด

เมื่อตัวไปไม่ได้ ใจก็รู้สึกคับข้อง ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าปีนี้จัดงานหลายครั้งในหลายกลุ่ม เราก็ไปแล้วทุกครั้ง ครั้งนี้ครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอก .. แม้จะเป็น 'ครั้งสำคัญ' ก็ตาม

รู้สึกสะดุดใจกับคำว่า 'ครั้งสำคัญ' 

ใช่! เหตุฉะไหนเราจึงให้ความสำคัญ เห็นตัวตนกันชัดเจนในวันมุทิตาจิตเป็นพิเศษ โดยละเลยตัวตนกันและกันในวันอื่นๆ ถ้าทุกวันเป็นวันพิเศษ ไม่มีใครรู้สึก 'no body' ในทุกๆ วัน พลังแห่งศักยภาพคงเพิ่มพูนมหาศาล!

ฟุ้งซ่านไปเรื่อย แค่ไปร่วมงานไม่ไหวก็แค่นั้นเอง. 

9-12 ก.ย.57 

มีโอกาสไปนำเสนอผลงานในประชุมวิชาการกระทรวงสาธารณสุข จ.เชียงใหม่ แต่ด้วยอายุมากและต้องเดินทางทันทีที่ลงเวรดึก ทำให้เพลียมาก อาเจียนก่อนเดินทางถึง 2 รอบ คุณสามีรู้สึกเป็นห่วงมาก แต่ก็เลือกจะดูแลภรรยามากกว่าสิ่งของจัดนิทรรศการ ทำให้เราลืมโปสเตอร์ไว้ที่บ้าน .. ต้องขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจและเทคโนโลยีก้าวไกล เราจึงได้โปสเตอร์แผ่นใหม่ทันทีที่ถึงโรงแรมที่พัก

ภาพปริศนา! 

ทุกๆ เช้าเมื่อจะไปทำงาน จะเห็นภาพรองเท้าคู่ใจวางหน้าห้องพัก ในลักษณะพร้อมใช้ หรือบางวันก็จะเห็นรถจักรยานไฟฟ้าคู่กาย จอดรอใกล้บันได .. คงเป็นพ่อซื้อแม่ซื้อของตัวเอง มาจัดให้ .. ทำกันขนาดนี้ อยากได้อะไร บอกมาตรงๆ ก็ได้ จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ พร้อมคำ อธิษฐานว่า ชาติหน้าขอให้ตามไปดูแลกันอีกนะคะ

16 ก.ย.57

มาตรวจ memmogram  ตามนัด ยังเจ็บมากเหมือนเดิม พอขยุกขยิกอยู่ไม่นิ่งก็เลยถูกดุเหมือนเดิม..หวนคิดถึงตอนเป็น นศ.พยาบาล เพื่อให้เข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกของผู้ป่วย สาวๆ นศ.พยาบาลจึงได้ 'นอนแก้ผ้า' มีเพียงผ้าปูเตียงคลุมกาย ผืนเดียว (ในความรู้สึกว่าผืนเล็กและบางมาก) ผลัดกันเป็นผู้ป่วยอาการหนักให้เพื่อนเช็ดตัวให้ .. ถ้าเช่นนั้น จนท.ตรวจให้เราก็น่าจะถูกจับแก้ผ้าตรวจก่อน ซินะ .. และ หากคุณหมอได้อ่านอนุทิน นี้คงเลิกนัดตรวจดิฉันแน่นอนค่ะ

10 ก.ย.57

ขณะนี้ดิฉันอยู่ในงานประชุมวิชาการกระทรวงสาธารณสุข เพื่อนำเสนอผลงานนวัตกรรมด้าน KM หากสมาชิกท่านใดอยู่ในงาน กรุณาแสดงตัวที่โต๊ะรหัส NI051 นะคะ ดิฉันนำแนวคิดการแปลง TK เป็น EK ของ gotonkow มาเป็นตัวอย่างการแลกเปลี่ยนด้วยค่ะ

8 ส.ค.57 ใกล้เปิดเทอมแล้ว ต้องรีบใช้แรงงาน ชดเชยค่าข้าว-ค่าน้ำ เอ๊ย! ค่านิคุยะ-ชาเขียวมัทชะ โดยเร็ว ..ฮ่าๆๆ

3 มิ.ย.57 วันนี้เพิ่งลงเวรดึก นอนอิ่มแล้ว ช่วงบ่ายไปพักผ่อนด้วยกาแฟดีๆ สักแก้วดีกว่า ลูกสาวคนเล็กตามมาด้วย เราคุยกันถึงอดีตแห่งความสุข จะเล่าให้ฟังค่ะ

ตอนเด็กๆ เรียนอนุบาล เธอถือสมุดพกมาอวดแม่ "แม่จ๋าๆ อายเก่งกว่าพี่เอินอีก พี่เอินได้เลข 1 ตัวเดียว อายได้เลข 2 ตั้งสองตัวแน่ะ" วันนี้แม่บอกเธอว่าเธอยังคงเก่งกว่าพี่เอิน พี่เอินได้เกียรตินิยมอันดับ 1 แต่เธอเกียรตินิยมอันดับ 2 .. ในภาพยืนยันความเก่ง เธอได้อันดับ 20 เพราะมีนักเรียนแค่ 20 คนหรอกนะ ถ้ามี 22 คนเหมือนเทอมแรก เธอต้องเป็นแชมป์อย่างแน่นอน

จะมาม้วนซุกข้างแม่ทำไม ใครๆ ก็อยากมีอดีตแห่งความสุขทั้งนั้นละ. ใช่ไหมคะ.

31 พ.ค.57

ขณะนี้ ดิฉันกำลังวิเคราะห์ข้อมูลด้วย Excel อย่างเพลิดเพลิน พลันหันไปเห็นลูกสาวที่คลอเคลียอยู่ใกล้ๆ ก็คิดขึ้นมาได้ว่าทำไมเราไม่ถ่ายทอดทักษะการวิเคราะห์เหล่านี้ให้เธอล่ะ! ไม่ได้การ เรียกเธอเข้ามาดู ค่อยๆ สอน .. ตั้งคำถามแล้วให้ลูกหาคำตอบด้วยวิธีการที่เธอถนัด แล้วค่อยแสดงวิธีอื่นให้เธอดู สอนด้วยว่าแต่ละวิธีมีจุดเด่น-จุดด้อยต่างกันอย่างไร สอนไปสอนมาเริ่มปวดท้อง ขอแม่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ 

ครู่เดียว กลับมา โอ้โฮ! ทำไมสูตร Excel มันถึงพันกันนัวเนีย

ขณะที่เธอบ่นพึมพำว่า "คอมพิวเตอร์นี่มันฉลาดนะ ผิดมันก็รู้" ดิฉันต้องปรับแนวคิดลูกเสียใหมว่า

"ลูกเอ๋ย คอมพิวเตอร์น่ะโง่ที่สุด แต่มันก็ซื่อสัตย์ที่สุด" มันทำตามคำสั่งเท่านั้นละ คิดเองไม่ได้ ยืดหยุ่นไม่ได้ เปรียบเทียบกับคำสั่ง Excel แค่ตัวคอมมา (,) หายไปตัวเดียวมันก็ไม่ทำงานแล้ว เห็นไหมว่ามันโง่ขนาดไหน

ดิฉันยกตัวอย่างการทำงานประกอบว่า ผู้ป่วยที่มารับบริการจะมีป้ายชื่อสวยๆ แขวนคอให้ พิมพ์ชื่อสกุลด้วยคอมพิวเตอร์อย่างดีบนกระดาษสีแยกชายหญิง วันหนึ่ง เจ้าหน้าที่ก็อยากทำเรื่องง่ายให้ง่ายมากขึ้นด้วยการแอบเขียนชื่อด้วยลายมือตนเอง ดิฉันเห็นก็ปรามแรงๆว่า "พี่ว่าตัวเขียนสีดำไม่น่าดู มันเหมือนป้ายปักหลุมศพมากกว่านะ ไปเปลี่ยนซะ" เขาให้เหตุผลว่า "ก็สีดำเหมือนกัน" พร้อมกับยกป้ายชื่อทั้งสองแบบให้ดู หลายคนเริ่มอมยิ้มกับรายการโชว์ที่กำลังจะเริ่มขึ้น

29 พ.ค.57

วาทกรรมในการประชุม KM วันนี้

"เราต่างคนต่างก็ทำในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดเพื่อคนไข้ เพียงแต่เราไม่ได้ปรึกษาหารือแลกเปลี่ยนกัน ต่อไปนี้เราจะแลกเปลี่ยนกันมากขึ้น"

"ห้องสมุดนั้นพัฒนาได้ไม่ถึงเป้าหมาย excellnt center เพราะหน่วยงานต่างๆ บอกไม่ได้ว่าต้องการอะไร .. มองเห็นประตูอยู่ข้างหน้ายังเตะบอลไม่เข้าประตู นี่ไม่เห็นประตูด้วยซ้ำ .. บอกหน่อยนะ  อยากจัดหาให้"