การแข่งขันเกิดขึ้นเพราะความขัดสน หากมีเพียงพอในชีวิต คิดให้เพียงพอ เราก็จะมีความพอเพียง การแข่งขัน แก่งแย่งชิงดี ก็จะไม่เกิดขึ้น

คนเราเกิดมา เลือกที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะคิด ที่จะพูดและเลือกที่ปฏิบัติได้ คิดอย่างไร พูดอย่างไร ทำอย่างไร จึงจะทำให้เรามีความสุข.....เลือกเองได้

ชอบมากเลยค่ะ กับประโยคนี้ “น้ำที่ร้ายที่สุดคือน้ำท่วม น้ำที่แสบที่สุดคือน้ำตา น้ำที่งามที่สุดคือน้ำใจ น้ำที่แกร่งที่สุดคือน้ำอดน้ำทน”

วันนี้คนมาเยอะมากค่ะ ม๖นักข่าว thai pbs มาทำข่าวที่นี่มาก กำลังสัมภาษณ์หฝวงพ่อยู่ค่ะ

ความสบายใจ..เป็นหนทางของความขยันหมั่นเพียรด้วยนะ หากไม่สบายใจคราวใด ต้องกำจัดความไม่สบายใจนั้นออกไปเสียก่อน จึงจะเกิด ความสำเร็จในการปฏิบัติกิจการได้

ครูอ้อยไม่สบายใจบ่อยครั้ง หันหลังมาดูสิว่า มันเกิดขึ้นจากอะไร ค่อยๆเคลียปัญหานั้นออกไป ก็จะสบายใจขึ้นมาได้ทุกที

แต่หากความไม่สบายใจมันเกิดขึ้นที่ตัวเอง บางที บางครั้ง ก็ต้องให้คนอื่นช่วย นะคะ

วาจา...เป็นสิ่งสำคัญ ที่จะทำให้ผู้ฟังมีสุขและทุกข์ได้ วาจา บ่งบอกความคิดของผู้พูด หากเราผู้ฟัง รู้จักคนนี้ดีว่ามีพฤติกรรมอย่างไร ดังนั้น วาจาของคนนี้จึงไม่สลักสำคัญอะไร เหมือนลมปากที่พ่นออกมาอย่างไม่มีความหมาย เราเป็นผู้ฟังที่ดี ต้องพินิจพิเคราะห์ให้เหมาะความ

ความดี ความงามในน้ำใจ วาจาดี มีศีลธรรม และใจดีมีแต่ให้ มักจะตามมาด้วยบริวารที่รักและศรัทธา

ให้....กับผู้ที่ต้องการ ทั้งร้องขอและไม่ร้องขอ ยังดีกว่า ให้กับผู้ที่เสแสร้งแกล้งทำ คนประเภทนี้ ให้ไปแล้วก็ไม่รู้ว่า ได้รับ แต่เราก็ต้องให้ นั่นคือ ให้อภัย

คิดถึงนะ เครื่องมือดีแล้ว เวลาพอมี จะเข้ามาหา มาอ่าน มาบอกว่า...คิดถึงกันและกัน นะคะ

ความสำเร็จนี้ ต้องผ่านความเพียรอย่างมาก ที่ตั้งใจ จากเหตุที่เกิดมานาน แต่ คนจะมองว่า...แก่เกินไป ปล่อยโอกาสให้เด็กๆเถอะ....เฮ้อ......แล้ว เด็กๆๆจะมามีความเพียร แบบนี้...กันไหม