เพราะเวลาเหลือน้อย..จึงทำให้เป็นคนผลัดวันประกันพรุ่ง


เมื่อวานนี้  ครูอ้อยทวงงานนักเรียน  ที่มีร่องรอยว่า  ยังไม่ได้ส่งงาน 

นักเรียนตอบครูอ้อยอย่างรวดเร็วว่า.....พรุ่งนี้ค่ะ  

ครูอ้อยถามซักไปว่า.....แน่นะ 

นักเรียนยังตอบต่อว่า.....ไม่แน่เท่าไร  

ทำไมล่ะ 

เพราะ....ไม่มีเวลาเลยค่ะ  

*****

ทำไมเหมือนครูอ้อยเลย  เพราะ  ไม่มีเวลาเลย   เมื่อวานนี้ทั้งวัน  ตั้งใจว่า  จะพริ้นท์งานส่งอาจารย์ที่เหลือ  ก็ยังไม่ได้ทำเลย

*****

ทั้งๆที่  ทั้งวัน  ก็  ทำแต่งาน

*****

เหมือน ปณิธาน  ที่ตั้งไว้ว่า...จะอย่างนั้น  จะอย่างนี้   แต่เราก็ทำไม่ได้  ด้วยภารกิจ...ขาจร  มาบดบังเราไปทุกที  เวลาที่เรามีอยู่  ที่ตั้งไว้.....จึงหมดไป

*****

ดังนั้น  จึงเกิดอาการ....ได้อย่าง  เสียอย่าง

*****

Kae31

*****

มีเหตุอย่างนี้เกิดขึ้น  ใครทำอย่างไร  บอกครูอ้อยบ้าง  งานเข้ามามาก  มากเสียจน  บริหารเวลาไม่ได้  กลายเป็น.....ผลัดวัน  ประกันพรุ่ง....

นักเรียนจ๋า  ครูไม่ว่า เธอได้เลย.....เพราะ ครูก็เป็นเอง

หมายเลขบันทึก: 333185เขียนเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2010 03:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

งานเยอะเกินไปใช่จะดีนะครับ  ทำเท่าที่เรารับไหวไม่งั้นเราจะเกิดความเคลียดมากๆครับ  เหมือนเราแบกไรไว้ตลอดเวลาครับ  ไม่มีเวลาของตัวเองเลยซิมิครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท