ผู้สูงอายุ...สังคมอนาคต...กับกระบวนการปรับเปลี่ยนกรอบวิธีคิด
หากใครได้ดูโครงสร้างประชากรในปัจจุบัน...แล้วทำนายอนาคตเบื้องหน้าของโครงสร้างประชากรไทย... ไม่มีใครกล้าปฏิเสธว่า...ในไม่ช้าเราจะมีสังคมสูงอายุเกิดขึ้น...และเป็นสังคมที่เติบโตต่อไปอีกหลายช่วงอายุคน... <p>
</p><p></p>หากมีใครมอง...คนแก่...ด้วยสายตาที่บอกว่า...แก่แล้วนะเป็นปกติภาวะ...ก็จะบาดลึกเข้าไปในจิตใจ...บางคนถึงกับกล่าวหาว่า..หยาบคาย... <p> </p><p>กรอบความคิดเดิมของสังคมไทย...แม้แต่ตัวผู้สูงอายุเอง(กลางวงกลม) ส่วนใหญ่ก็ยังมองตนเองแบบไร้คุณค่าความหมาย...ไม่มีใครต้องการ...ครอบครัว...ชุมชน...สังคม...ล้วนแต่มีมุมมองไปในเชิงลบเป็นส่วนใหญ่…</p><p> </p><p>แล้วผู้สูงอายุที่ต้องมีสังคมเติบใหญ่ภายในเวลาไม่ช้านี้...ท่านจะยืนอยู่บนเส้นทางใด...???? </p><p> </p><p>
</p><p> </p><p>เรามาร่วมกันสร้างกรอบวิธีคิดใหม่...ด้วยการปักธงเป้าหมายสุดท้าย...เพื่อร่วมกระบวนการปรับเปลี่ยนกรอบวิธีคิดใหม่ให้ผู้สูงอายุกันดีไหม…</p><p> </p><p>
</p><p> </p><p>สถาบันพัฒนาสี่แยกอินโดจีน…ขอเชิญชวนบล็อกเกอร์โกทูโนร่วมวิจารณ์และพากันเดินสู่เป้าหมายปรับเปลี่ยนกรอบวิธีคิดใหม่…เพื่อสังคมผู้สูงอายุที่จะมาเยือนเรา(ตัวเราด้วย)ในไม่ช้านี้ครับ….</p>
ความเห็น (9)
 |
ขออภัยและยินดีรู้จักครับ...
คุณมัทนาเข้ามาเร็วมากตั้งแต่ช่วงที่ผมกำลังแก้ไขบันทึกเลยทีเดียว...ยินดีมากครับ...
เป็นการมองที่รอบคอบมากครับ...ใช่ครับ....กลางสุดคือมุมมองที่ผู้สูงอายุมองตนเอง...
ขณะนี้ผมกำลังเสนอ...
นำร่อง 10 จังหวัดภาคเหนือและ กทม.
(พิษณุโลก สุโขทัย เพชรบูรณ์ พิจิตร นครสวรรค์ อุทัยธานี อุตรดิตถ์ ตาก แพร่ น่าน)
 |
มันอยู่ที่บทบาทผู้สูงอายุเอง ถ้าทำตัวเป็นประโยชน์ ชุมชนและสังคมก็จะยอมรับ อยากให้มาร่วมกิจกรรมด้วย
ถ้างุ่มง่าม ขี้บ่น มากเรื่อง วุ่นวาย พูดกันไม่รู้เรื่อง เขาก็อยากให้อยู่บ้าน รอ........
คิดว่าอายุ 60 จะลงแข่งฮาลฟ์มาราธอน 70 จะลงแข่งมาราธอน 80 จะลงๆไก่สามอย่าง ( ไตรกีฬา ) อิอิ
นายขำแก่ตัวแล้วรู้สึกว่าจะขยันเขียน blog มากขึ้นนะ
 |
55555...ผมจะคอยเอายาดมไปให้ตอนอายุ 60...
จะเอารถพยาบาลไปรอตอนอายุ 70...
อายุ 80 ก็เอารถมูลนิธิประสาทฯไปละกันครับ...555
ช่วงนี้ผมจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องงานที่จะทำจริง ๆ ครับ...คงหาเวลาเขียนเรื่องประโลมโลกได้น้อยลง...รออีก 6 เดือนครับอาจารย์หมอสุธีที่เคารพ...
เมื่อวานผมไปนำเสนอโครงการฯนี้ต่อที่ประชุม กผส. มาครับ...กผส. เห็นชอบโครงการเปลี่ยนกรอบวิธีคิดของสังคม ยกผู้สูงอายุเป็นบุคคลมีคุณค่าต่อกา...
ผมมีประเด็นที่น่าสนใจ
ลองมองดูสิว่า ผู้เฒ่าที่สถานคนชรา กับ เด็กที่ถูกทอดทิ้ง หากมาอยู่ใกล้ๆกัน จะเกื้อกูลกันมากน้อยอย่างไร?
ผู้เฒ่า เขาจะรู้สึกมีคุณค่าหรือเปล่า
เด็กน้อย จะรู้สึกอบอุ่นขึ้นหรือเปล่า.....
ลองยกประเด็นนี้ไปคุยดูสิครับ
น่าทดลองนะครับ...
ในชนบท...ภาพที่เห็นก็เป็นแบบนี้มากแล้วนะครับ...ปู่ย่า-ตายายเลี้ยงหลานอยู่บ้าน...คนวัยแรงงานไปทำงานในเมือง .เราก็เห็นว่าส่วนใหญ่ผู้สูงอายุก็สุขใจที่ได้อยู่กับหลาน...
แต่นั่นเป็นความผูกพันเครือญาติ....น่าทดลองดูเหมือนกันครับ...ว่าถ้าเอาคนสองกลุ่มมาเจอกัน(ผู้เฒ่าที่สถานคนชรา กับ เด็กที่ถูกทอดทิ้ง) ....อะไรจะเกิดขึ้น