สมญานาม ดาบเชียร

ดาบเชียรเดินตรงดิ่งมาหาพวกเรา ไม่กระโตกกระตาก ทำหน้ายุ่งนิด ๆ แล้วเข้านั่งใกล้ ๆ แล้วเอ่ย พี่ตุ๊ครับ สงสัยผมรับคนมาผิด...

ดาบเชียร:ประชุมที่พิษณุโลก 

 

ตอนที่เราจัดเวทีประชุมครั้งแรก ที่ดงหลวง
ดิฉันสำรวจว่า ใครขับรถได้ มีใบขับขี่ จะให้ไปรับวิทยากร
ดาบเชียรก็เสนอตัว

ทุกเช้าดาบเชียรจึงมีภาระขับรถเข้าเมือง ไปสนามบินบ้าง ไปสถานีขนส่งบ้าง และทั้งไปส่งกลับ

วันนั้นดาบเชียรต้องไปรับ คุณวิฑูรย์ เลี่ยนจำรูญ ที่สนามบิน เที่ยว ๐๘.๓๐ น.
ประมาณ  ๙  โมงเช้า คุณวิฑูรย์โทรศัพท์เข้ามาว่า ตอนนี้ เหลือผมอยู่คนเดียวที่สนามบินครับ
พวกเราก็ตกใจ เกิดอะไรขึ้นกับดาบเชียรหรือเปล่า ก็ได้แต่รอ

สักพักใหญ่ ๆ รถของเราก็วิ่งเข้ามาบริเวณที่ประชุม
โล่งอกไปที แต่ก็ทำเฉย ๆ ไม่เดินไปหาดาบเชียรถามไถ่ จะดูว่าดาบเชียรจะว่าอย่างไร

ดาบเชียรเดินตรงดิ่งมาหาพวกเรา ไม่กระโตกกระตาก ทำหน้ายุ่งนิด ๆ  แล้วเข้านั่งใกล้ ๆ แล้วเอ่ย 
พี่ตุ๊สงสัยผมรับคนมาผิด ไม่รู้ผมรับใครมา
เหรอ  เขาอยู่ที่ไหน
อยู่ในรถ

พวกเรายกขบวน ชาวบ้านด้วย เดินเป็นพรวน ท่าทางคงน่ากลัวตามแบบชาวบ้านป่า หน้าตาไม่ศิวิไลซ์ เดินไปที่รถ จากในรถมีคนเปิดประตูลงมา เป็นหญิงสาวสวย ขาวผ่อง นุ่งกางเกงสีดำ เสื้อคลุมสีดำทะมันทะแมง แบบที่ฮิตกันในกรุงเทพ  ออกมาคุยกับพวกเรา เล่าว่า

พวกเรามาถึงเที่ยวเช้านี้ เห็นคุณคนนี้ ( ดาบเชียรทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ) ยกป้าย เขียนชื่อ วิฑูรย์ ก็เลยมากับเขา

.......ซักไซ้กันอีกยาว ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่...

คุณวิฑรย์ อีกคน ถึงยอมออกมาจากรถ คุณวิฑูรย์ เป็นชายหนุ่ม หน้าตาดี ผิวขาว....
จึงได้รู้ว่า ทั้งคู่มาจากสถานทูตอเมริกา มาติดตามคดีเรื่องปลอมดอลลาร์ ที่จับได้ที่ธาตุพนม!!!!!

คนชื่อเหมือนกัน ป้ายที่เราทำให้ดาบเชียร ไปถือรอรับนั้นใส่ชื่อ วิฑูรย์ และเขียนตัวย่อเล็ก ๆ ไว้มุมขวามือด้านล่าง ว่า สทพ. โดยลายมือคุณจี๋ซึ่งขยุกขยุยนิดหน่อย

ส่วนคุณวิฑูรย์ สถานทูต เห็นก็เข้าใจว่า ตัวหนังสือที่มุมขวาด้านล่าง เป็น สรอ. ก็เลยตามดาบเชียรมา

แต่ก็งงในใจว่า ทำไมไม่ใช้ตำรวจมารับ อือม์ คงเป็นนอกเครื่องแบบ

เดินมาขึ้นรถก็เป็นรถปิ๊คอัพ  แล้วก็มองเห็นรถตำรวจจอดที่สนามบินเหมือนกัน แต่ดาบเชียรก็ยืนยันว่า หัวหน้าให้มารับ ต้องไปกับผมครับ

ก็นั่งรถไปเรื่อยๆ ถึงธาตุพนม  ถึงสภอ. ธาตุพนม ก็ไม่เลี้ยวเข้าไป ก็คิดว่า คงไปยูเทอร์น

แล้วก็เลยยูเทอร์นไป ก็ถามว่า ไม่ยูเทอร์นเหรอ
ดาบเชียรก็ตอบ  ไม่ได้ครับต้องไปที่ประชุม พี่ตุ๊กำลังรออยู่ ....ก็เข้าใจว่า ผกก. กำลังประชุมนอกพื้นที่ และชื่อเล่น ชื่อตุ๊

แล้วรถก็พาวิ่งไปเรื่อย ๆ จากถนนดำ ไปถนนแดง ไปในไร่ในนาเลยทีนี้ ก็คงตกใจมากเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะทำอะไรได้ จนพวกเราโห่ออกไปหา

ระหว่างเล่าสู่กันฟังอยู่นั้น ก็มีรถเก๋งสีแดงมาจอด แล้วคุณวิฑูรย์ เลี่ยนจำรูญ ก็ลงมาและรับคุณวิฑูรย์ สถานทูตกลับไปสภานีตำรวจ

วิฑูรย์ทั้งสองวิฑูรย์ก็ได้ทักทายกัน
ขากลับวิฑูรย์ทั้งสองก็กลับเที่ยวบินเดียวกัน

พวกเราฮือฮากัน พ่อวิเชียรไม่ธรรมดา เป็นมืออุ้ม ระดับพระกาฬ อุ้มเจ้าหน้าที่สถานทูต ตั้งแต่นั้นมาก็เลยได้รับสมญานามว่า ดาบเชียร แล้วก็เป็นที่ยอมรับในกลุ่มเพื่อนและในหมู่บ้าน เป็นนายดาบเชียรมาจนถึงปัจจุบันนี้
.............

 

 

 

 

 

 

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

แหมหักมุมได้เยี่ยม

ผมเกือบจะถามอยู่แล้วว่า "ดาบ" นี้ท่านได้แต่ใดมา

แต่พอได้คำตอบก็เลยต้อง "หักมุม" "เหมียนกัน" ครับ