เรื่องเล่าของนักศึกษาต่อจาก บันทึกนี้ เรื่องนี้เล่าโดยนักศึกษาหญิงสองคนจาก ม.อ. ปัตตานี จริงๆ แล้วตอนแรกน้องทั้งสองคนนี้ไม่ได้ตั้งใจจะเล่าเรื่องนี้ แต่พูดไปพูดมา รวมทั้งเพื่อนๆ ช่วยซักถาม กลายเป็นมาลงเอยที่สมุดกิจกรรมและเป็นเรื่องที่เพื่อนๆ ชอบซะด้วย
เรื่องที่ "น้องขวัญ" เล่าในตอนแรกคือกิจกรรม "goodbye my dorm" เป็นงานที่จัดตอนใกล้จะปิดหอ (ปิดเทอมสิ้นปี) มีกิจกรรมทำบุญหอพัก ทำพิธีแยกกันไปตามศาสนาต่างๆ หลังเสร็จพิธีจะมารวมกันทำกิจกรรมเช่น ประกวดดาวประจำหอพัก ดาวที่ว่านี้เป็นการประกวดสนุกๆ คล้ายๆ เป็นขวัญใจชาวหอในด้านต่างๆ (มีทั้งแบบสวยงาม มีสาระ และตลก) กิจกรรมเหล่านี้ทำให้ชาวหอสนิทสนมและรักกันมากขึ้น
อีกเรื่องเล่าโดย "น้องรุ่ง" เป็นการแข่งกีฬาเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างหอพัก เป็นกีฬาที่เน้นความสนุกสนาน จุดประสงค์เพื่อให้พี่ๆ น้องๆ รู้จักกันมากขึ้น
เพื่อนๆ ในวงสนทนา สงสัยกันมากว่า การอยู่ร่วมกันในหอพักมีปัญหาด้านศาสนาบ้างมั๊ย ทั้งสองคนบอกว่าไม่มี หอพักที่ทั้งสองคนนี้พักมีคนไทยพุทธแค่น้องสองคนนี้เท่านั้น (หออื่นมีมากกว่านี้ แต่โดยเฉลี่ยแล้วไทยพุทธน้อยมาก เพราะช่วงหลังๆ ไม่ค่อยมีนักศึกษาต่างถิ่นมากนัก) แต่เวลาทำกิจกรรมก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร อย่างเช่นทำบุญหอพัก ต่างคนต่างทำไป เสร็จพิธีแล้วค่อยมารวมกัน ส่วนการทำบุญ (บริจาค) ที่ไม่เกี่ยวข้องกับศาสนา ทำได้ทุกคนอยู่แล้ว
ที่ ม.อ. ปัตตานี นักศึกษาในหอพักให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมค่อนข้างดี ประเด็นนี้เพื่อนๆ สงสัยกันมากว่าทำได้ไงนะ เพราะที่อื่นๆ กว่าจะมาร่วมงานได้ต้องโปรโมตกันมาก แต่ก็ยังได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย น้องรุ่งและน้องขวัญบอกว่ามีเคล็ดลับค่ะ มันคือสมุดบันทึกการร่วมกิจกรรม ชาวหอทุกคนต้องมีสมุดนี่ และต้องมี "ลายเซ็น" ของกรรมการหอพัก เพื่อยืนยันการเข้าร่วมกิจกรรมมากกว่า 70 % แรงจูงใจนอกจากลายเซ็นแล้ว ถ้าเข้าร่วมกิจกรรมบ่อยๆ จะได้สิทธิพิเศษในการอยู่หอพักต่ออีกหนึ่งปี
สมุดบันทึกกิจกรรม นี้ น้องๆ เค้าไม่เรียกว่าการบังคับค่ะ แต่เรียกว่า แรงจูงใจพิเศษ เพราะไม่ได้บังคับให้เข้าร่วมทุกกิจกรรม แต่ให้เลือกกิจกรรมที่ชอบ สามอย่างขึ้น และนับจำนวนครั้งที่เข้าร่วม
ถ้ามีแรงจูงใจแล้วทำให้มีคนเข้าร่วมกิจกรรมมากขึ้น กรรมการหอพักก็มีกำลังใจทำงาน คนเข้าร่วมก็ได้อะไรดีๆ ติดตัวไป มีแต่ได้กับได้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องและกิจกรรมดีๆครับ..นับเป็นกิจกรรมที่ดีนะครับ..ที่สร้างความสัมพันธ์ในกลุ่มนักศึกษา "การอยู่ร่วมกันในหอพักมีปัญหาด้านศาสนาบ้างมั๊ย ทั้งสองคนบอกว่าไม่มี" แม้ต่างศานากันแต่ก็อยู่กันอย่างมีความสุข.
..อยากถามต่อครับว่า สร้างแรงจูงใจอย่างไรในการให้เข้าร่วมกกิจกรรมโดยไม่บัคับครับครับ..
พี่เก็บรายละเอียดได้ไม่ดีเท่าน้องนิดหน่อย ขอชื่นชมเก่งจริงนะ !
ยังเล่าได้เรื่อยๆ ค่ะ คุณเมตตา พี่อัมพร (ทำมาหากินได้นาน) แต่ไม่ได้เล่าทุกเรื่องนะคะ เลือกเฉพาะที่ประทับใจและยังจำได้ค่ะ
อันที่จริงเรื่องของกลุ่มอื่นๆ น่าสนุกกว่านี้นะคะ เพราะได้ยินเสียงหัวเราะดังมาเป็นระยะ โดยเฉพาะจากวิทยาเขตภูเก็ต (รอฟังจากพี่ถ่าวอยู่ค่ะ)
อาจารย์ปารมีคะ
คุณภูคา คะ น้องๆ จาก ม.อ. ปัตตานี บอกว่า แรงจูงใจคือ
เรื่องของสมุดบันทึกกิจกรรมนี้เพื่อนๆ ในวงสนทนาชอบกันมาก เพราะรู้ๆ กันอยู่ว่าการชักชวนคนให้มาร่วมกิจกรรมนั้นมันยาก บางทีถึงกับต้องเกณฑ์กันมา ถึงแม้ว่าคล้ายการบังคับ แต่ถ้าเค้ามาครั้งแรกแล้วชอบ หรือได้อะไรดีๆ กลับไป ครั้งต่อๆ ไปเค้าก็จะมาร่วมงานเอง สมุดบันทึกกิจกรรมเป็นเพียงเครื่องนำทาง เท่านั้นเอง
หนูว่า..เด็กนักศึกษาเดี๋ยวนี้เก่งกิจกรรมมากขึ้นนะคะ (แต่อาจจะเป็นกิจกรรมที่ต่างจากสมัยก่อน) กล้าพูดกล้าแสดงออก
พี่อัมพรเห็นเหมือนกันมั๊ยคะ