เวทีสรุปงานประจำปี ๓
ทั้งปีก่อนจะสรุปงาน ดิฉันพยายามกระตุ้นเรื่อง ดนตรีพื้นบ้านทุกครั้งที่มีการประชุม ดิฉันหาแคนให้พวกเขา ส่วนพิณนั้นเขามีกันอยู่บ้าง ให้เขาได้แสดงเวลาประชุมเครือข่ายใหญ่ ให้ได้จ่ายผญาหย่อย ให้ได้ฟ้อน .... เวทีสรุปงานปีนี้เราจะแก้ตัวใหม่
โดยส่วนตัวของดิฉันก็มีเหตุการณ์สำคัญ ๆ ที่ทำให้แนวคิดของการจัดเวทีประชุมสรุปงานประจำปีเปลี่ยนแปลงไปโดยไม่หวนกลับมาอีก คือ การได้ไปร่วมเวิร์คชอพ เรื่อง มณฑลแห่งพลัง โดยพี่ใหญ่ วิศิษญ์ วังวิญญู ที่ได้ช่วยเปิดมุมมองบางประการและการที่สามารถนำสิ่งที่ได้เรียนรู้นั้นมาทาบทับ เทียบเคียงกับงานที่ดิฉันทำอยู่ในหลาย ๆ ประเด็น และปัญหาสุขภาพส่วนตัว ที่ส่งผลให้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่าง ความคิดที่จะพึ่งตนเองและธรรมชาติในการดูแลสุขภาพ และ การวางความเชื่อมั่นให้อยู่ในมือของแพทย์ในระบบโดยเนื้อหา และการปะทะระหว่างดิฉันและน้องบางคน กับน้องหลาย ๆ คน ในเชิงบุคคล...............สิ่งที่ดิฉันประจักษ์รู้จากการเจ็บป่วยคราวนี้ คือ ชีวิตเปราะบางมาก อาจหมดลงเดี๋ยวนี้ ควรดำรงให้ชีวิตนั้นอยู่ในความปกติ ความรัก ความนุ่มนวล ชื่นบาน ไม่แข็งกระด้าง ฝืดฝืน และไม่ควรทำร้ายชีวิตด้วยการปล่อยตัวเองอยู่ในอารมณ์ฝ่ายลบทั้งมวล โดยเฉพาะในสัมพันธภาพกับผู้คนและโลก ดิฉันได้โอกาสแสดงความรักกับน้อง กับเพื่อนที่ร่วมงานกัน ทั้งวาจาก และการโอบกอด ซึ่งปกติเราเก็บไว้ภายใน เพื่อว่าหากว่าต้องจบชีวิตจะได้ไม่เสียดายว่า เราน่าจะ.....( อย่างไรก็ตามอารมณ์ฝ่ายลบเหล่านี้ก็กลับมาหาดิฉันอีกภายหลัง แต่ในปริมาณและมุมมองต่อสิ่งนั้นที่มันเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม )
เวทีปีของเราคราวนี้ เป็นเวทีสัมพันธภาพของชีวิตและการแสดงความรักต่อกันและกัน
โปรแกรมต่าง ๆ ได้ถูกปรับใหม่หมด ชัดเจนว่า
ทำให้งาน ผ่อนคลาย สนุก ขับลำกันให้เต็มที่ ฟ้อนให้ระเบิดเถิดเทิง ก็ชีวิตชาวบ้านทุกข์มาแล้วทั้งปี ก็ขอสนุก มีความสุขบ้าง มีสิทธิ์ไหมคะ
ผู้ที่เราจะเชิญมาให้เป็นชาวบ้านด้วยกัน พ่อเล็ก กุดวงศ์แก้ว พ่อมั่น สามสี ซึ่งพวกเราอ้างว่า เป็นครูบาอาจารย์ใหญ่ของพวกเรา
ให้ชาวบ้านได้แสดงออกมาก ๆ จัดการแสดงมาร่วม
ปีนี้ยางคำเป็นเจ้าภาพ โดยมีพี่น้องชะโนด มาช่วยลงแขก เตรียมกันเกือบครึ่งเดือน ขนฟางมาปูพื้น จัดเวที เตรียมครัว ห้องน้ำ ส้วม ......สารพัด ดิฉันไม่มีโอกาสได้เห็น เพราะพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน....ดูแลตัวเอง
ไม่รู้ว่าองค์ประกอบไหน เป็นอันไหน เวทีสรุปงานปีนี้ก็ได้เกิดสถานการณ์และบรรยากาศอันพิเศษสุด สำหรับดิฉันแล้วเป็นสิ่งที่ดิฉันไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต.......ซึ่งดิฉันจะเล่าต่อวันพรุ่งนี้ค่ะ
ความเห็น (2)
มรณานุสตินะครับ
เราจะได้ไม่ประมาทครับ
เกิด คลาน เดิน วิ่ง นอน ก็แค่นี้แหละชีวิต
นอกเหนือจากนี้เป็นกระบวนการ จะปรุงแต่ง ร้อง รำ เซิ้ง ให้มันเทิดเทิงเปิงวับๆๆ อย่างไรก้แล้วโยม เพราะตอนนอนอยูในโลง จะทำอะไรไม่ได้เลย ต้องกดปุ่ม Delete อย่างเดียว อามิตรพุทธ
ได้ติดต่อพ่อใหญ่แล้วยัง ร่างกำหนดการคร่าวๆมาแล้ว อ่านแล้วตอบหน่อย อ้อ! อย่าลืมซื้อโทรศัพท์เด้อ เดี่ยวสุวานเปิดบัญชี ถามหาที่อยูบ้านเก่า จะบอกบ่ถูกได๋