ความเป็นครู อยู่ที่จิตใจใช่ตำแหน่ง
16 มกราคม ของทุกปีเป็นวันหนึ่งที่มีความหมายสำหรับชีวิตเรา เพราะเป็นวันครู น้อมระลึกถึงครูคนแรกของชีวิต คือ แม่ พ่อ ผู้ให้กำเหนิด อบรมสั่งสอนและเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ครูที่สอนอ่านเขียนเรียนเลข สอนวิชาความรู้ในโรงเรียน เป็นผู้เสริมส่ง เติมเต็มความเป็นคนให้เข้มยิ่งขึ้น หากระลึกถึงเป็นรายบุคคลแทบจะนับไม่ถ้วน แต่มีครูที่เราเป็นหนี้ตลอดชีวิตและไม่ใคร่ได้เอ่ยถึง คือครูธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบๆตัวเรา มนุษย์เรียนรู้จากคนรอบข้าง เรียนรู้จากธรรมชาติด้วยการสังเกต ศึกษา เรียนรู้ จึงเติมเต็มความเป็นคนแต่ครูดังกล่าวนี้เรามักจะไม่นึกถึง
ฉันตัดสินใจเลือกทางสายใหม่ ใช้ชีวิตครูของครู ในช่วงโค้งสุดท้ายของชีวิตการรับราชการ ฉันเคยเป็นศึกษานิเทศก์ เป็นเพื่อนที่แสนดีของครู เห็นพฤติกรรมของครูหลากหลายและนับไม่ถ้วน กระบวนการนิเทศได้ผลช้า และมีปัจจัยประกอบหลายประการ ฉันคิดว่าน่าจะสู้การทำหน้าที่ครูโดยตรงไม่ได้ จึงหันเหวิถีชีวิตเข้าสู่รั้วครุศาสตร์ เพื่อหวังที่จะใช้ความเป็นครู สู่ศิษย์ให้บังเกิดครูพันธุ์ใหม่ที่สังคมคาดหวังแต่..ฉันอดทดท้อ เมื่อสภาพที่คาดหวังไม่ตรงกับความเป็นจริง เพราะพบความเป็นครูมีน้อย เจอะเจอแต่ผู้รับจ้างสอนเต็มไปหมด เขามีวุฒิสูงมีปริญญาโท ปริญญาเอก เขาไม่ให้ความสำคัญขององค์กร เขามองเพื่อนร่วมงานในทางแตกแยก แบ่งเขาแบ่งเรา คำพูดบางคำคนฟังรู้สึกอับอาย แต่เขาไม่รู้สึกแต่อย่างไร เขาไม่เคยให้เกียรติคนอื่นและลืมไปว่า ความรู้ที่ช่อนเร้นในแต่ละคน ยากที่จะประเมินว่าใครรู้มากกว่าใคร หรือใครเก่งกว่าใคร เขาหลงความรู้ในตำราจนไม่เปิดตามองดูโลกภายนอกว่าก้าวไกลไปจากที่ตำราที่เคยเรียนมา แต่ฉันก็ต้องขอขอบคุณเขาอยู่ดี เพราะเขาคือครูของฉัน ครูที่สอนฉันให้ฉันได้คิด ว่าฉันจะไม่ทำอย่างเขา เขาสอนให้ฉันเรียนรู้ว่า"ความเป็นครูอยู่ที่จิตใจ มิใช่ตำแหน่ง"
ใกล้ถึงวันครูอีกปี ขอน้อมจิตใจระลึกถึงพระคุณครูผู้สอนทั้งทโลกและทางธรรม ทั้งบิดา มารดา ครูอาจารย์ สถาบันการศึกษาและธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม คนดี คนเลวล้วนแต่เป็นครูเรา ฉันระลึกถึง มิรู้ลืม
ความเห็น (3)
จริญา สุธรรมแจ่ม รหัส 49121432
สวัสดีค่ะอาจารย์อนงค์ศิริ
หนูเองค่ะจริญา สุธรรมแจ่ม เรียนวิชาการนิเทศการศึกษา วันพุทกับอาจารย์ หนูแวะมาทักทายและหากลอนเพราะมาเพื่อเป็นกำลังใจให้ค่ะ
บ้านที่สองของเราคือโรงเรียน ที่พากเพียรคอยให้คำปรึกษา
มีทั้งสุขเสียใจกริ้วโยธา เสียน้ำตาแต่ว่าเรายังมีครู
ครูผู้สอนผู้สั่งและผู้ให้ ภายในใจเปรียบดังศิษย์เหมือนดั่งลูก
จบไปแล้วก็ยังมีความพันธ์ผูก ความเป็นลูกมีค่ามากเปรียบดวงใจ
ครูคอยให้การอบรมเป็นคนดี เป็นคนที่มีค่าแล้วยิ่งใหญ่
เรารักครูเปรียบดั่งแม่ในดวงใจ ถึงจากไกลแต่หัวใจผูกพันธ์เอย
สวัสดีตอนเย็นอีกรอบค่ะอาจารย์ จากบทความของอาจารย์ หนูยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าหนูจะเป็นคุณครูที่ดีได้หรือเปล่า....จากเด็กที่เคยเรียนแต่สายบริหารมา แต่วันนี้กลับพลิกชีวิตมาเรียนป.บัณฑิต มีหลายคนเคยถามหนูว่ามาเรียนแล้วจะไปสอนอะไร ตอนนี้หนูก็ยังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้เลยค่ะ แต่รู้อย่างเดียวถ้าหนูได้เป็นคุณครูหนูจะเป็นคุณครูที่ดีให้ได้ค่ะ
ปีนี้ อาจารย์คงเข้มแข็งขึ้นใช่หรือไม่ครับ ;)