วันที่ 24 สิงหาคม 2554 เป็นวันครบรอบวันเกิดลูกชายคนเดียว ปีนี้โตเต็มตัว สุขุม ทำงานหนัก สิ่งที่ลูกมอบให้เป็นความชื่นใจ คือ ลูกรักที่จะทำงาน มีความรับผิดชอบ สร้างสรรค์ และลูกทำได้ ทำงานเพียง ปีแรก ลูกมีมูลค่าเพิ่มให้กับตัวเอง ด้วยได้รับการประเมินขึ้นขั้นเงินเดือน คิดเป็นร้อยละ 30 จากปริญญาตรี สตาร์ท 24000 บาท ลูกบอกว่า ปีแรกเงินเดือนขึ้น 31,000 บาท อืมม์..ข้าราชการไม่อาจจ่ายได้ถึงเพียงนี้ แต่นี่เป็นบริษัทเอกชน แม่ภูมิใจและเอาใจช่วยเจ้าตลอดไป

เปิดเรียนวันแรก 6 มิถุนายน 54 สำหรับเทอมที่1/54 ตื่นเต้นที่เจอศิษย์ใหม่ เตรียมการสอนค่อนดึก แต่พอจัดกิจกรรมจริงรู้สึกเจ็บคอ คงเจอโรคภูมิแพ้เข้าแล้ว นึกถึงสภาพคนเกษียณอายุราชการแล้วยังสอนต่อ ถามตัวเองว่า..จะไหวรึ ? สำหรับฉันถึงเวลาทำก็ทำสุดๆ ถึงเวลาหยุดพัก ก็ควรให้ของขวัญแก่ตัวเองบ้าง กระนั้นก็ยังกล่าวว่า The future not our to see… Que Sera Sera…

บันทึกอนุทินฉบับแรกเขียนเมือ่ 11 เม.ย.54

สงกรานต์เวียนมาถึงอีกปี นอกจากทำตามประเพณีแล้วได้ข้อคิดอะไรบ้างไหม

สำหรับฉัน เฝ้าดูความเปลี่ยนแปลงและเป็นไปของโลก ชีวิตและสิ่งรอบๆตัวที่สัมพันธ์

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เป็นเพราะใจรู้สึก หรือว่าโลกหมุนเร็วยิ่งขึ้นจริงๆไม่ทราบ

แต่..โลกสอนกฏไตรลักษณ์ให้เรียนรู้ทั้งภัยธรรมชาติ และเหตุการณ์ที่มีแต่ึวามไม่เที่ยง

แท้แน่นอน  เตรียมตัวเราอย่างไร ฉันคิด คิดและยังสรุปไม่ได้