เม็กดำ เม็กกะโปรเจ็คทางศึกษา

เม็กดำ เม็กกะโปรเจ็คทางการศึกษา

     เรื่องให้โอกาสคนดี ได้ทำความดี นั่นก็อย่างหนึ่ง เรื่องประคับประคองให้กำลังใจคนดี นี่ก็มีส่วนสำคัญ เพราะคนทำดีในประเทศนี้ต้องฝ่าด่านผ่านขวากหนามมีริ้วรอยโชกเลือดไปทั้งตัว หลายคนทิ้งชีวิตเหมือนเรือจ้างที่ดับวูบไปอย่างโศกสลด ใครทำดีผมคิดว่าเราต้องดูแลคนดีให้ทำความดีแตกลูกแตกหลานอออกไป

    โรงเรียนบ้านเม็กดำที่ผมรู้จัก บอกได้อย่างเดียวว่าเขาเป็นนักเรียนรู้ที่พร้อมสู้ทุกสถานการณ์ ด้วยพลังที่ฉายแสงฉานออกมาอย่างทระนง ทำให้ผมฟันธงในเวทีประชุมวิจัยของ(สกว.)ที่มีผู้ว่าราชการจังหวัดมหาสารคามเข้าร่วมด้วย ว่านี่แหละเพชรเม็ดหนึ่งที่จะมาประดับยอดฉัตรของเมืองตักกะสิลา ซึ่งที่นี่ผมพบว่าทุกคนมะรุมมะตุ้มช่วยเหลือโรงเรียนแห่งนี้ด้วยความเต็มใจ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, ผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษา, ผู้นำชุมชน, พระสงฆ์ พ่อค้าวานิช สำนักงานจังหวัด องค์การบริหารส่วนจังหวัด เห็นแล้วปลื้มที่ภูมิบ้านนี้เมืองนี้เขาเป็นไปในเชิงสร้างสรรค์ไปในทางที่ดีงาม

    ว่าที่ดร.ศักดิ์พงศ์ หอมหวน เป็นครูในดวงใจของทุกคน เพราะเป็นที่ประสานโอกาส เชื่อมสถานการณ์ และต่อสะพานให้เพื่อนครูไต่ระดับไปทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์แบบ ทุกคนภูมิใจที่ได้ทำงานเพื่อหน้าที่และเพื่อสังคม เรื่องนี้ถ้าจะประเมินงานยกทั้งกะปิ แบบโรงเรียนในฝันหรือโรงเรียนที่ดีเลิศประเสริฐศรี

   ผมคิดว่าโรงเรียนบ้านเม็กดำทำทะลุฝันไปนานแล้ว เพราะครูทุกคนสามารถบริหารความฝันให้เป็นกระบวนการเรียนรู้กับลูกศิษย์ตัวจ้อยได้สม่ำเสมอ ความต้องการของเด็กและความต้องการของครู ถ้าคำตอบลงเอยเพื่อการศึกษา ผู้บริหารจะไม่ชักช้าแม้แต่วินาทีเดียว จะกระโดดลงมารับความฝันไปแปลงเป็นวิธีปฏิบัติการของเพื่อนครูและลูกศิษย์ของตนเอง

  ผมเห็นว่าผู้บริหารคนนี้ เป็นผู้บริหารที่เพื่อนครูและเด็กๆสั่งได้ ขอให้สั่งมาเถอะ การทำตามความต้องการของเพื่อนครูนี่แหละที่เป็นกุศโลบายที่ผู้อำนวยการท่านนี้นั่งเข้าไปนั่งอยู่ในหัวใจเพื่อนร่วมงาน เพราะในความเป็นจริงแล้ว ถ้าผู้ร่วมงานสั่ง ผ.อ.ได้ ทำไม ผ.อ. จะสั่งเพื่อนครูไม่ได้ละ การบริหารความรับผิดชอบร่วมกันนี้ต่างหากที่เป็นหัวใจของโรงเรียนแห่งนี้  เพียงแต่เขาไม่ใช้คำสั่งแบบดาดๆทื่อๆเหมือนผู้บริหารบ้าอำนาจทั่วไป  ที่นี่เขาสั่งกันด้วยหัวใจ มีเท่าไหร่สั่งมาเล๊ย!! 

      หลังจากที่เรากลับมาจากการไปเยี่ยมโรงเรียนบ้านเม็กดำ มีคนถามเราว่า เขาจัดฉากให้เราดูรึเปล่า ท่านเม็กดำเล่าว่าเมื่อก่อนนี้ทุกวันศุกร์จะปล่อยครึ่งวัน ให้เด็กๆและครูวางแผนการเรียนการสอนแบบบูรณาการที่ไหนอย่างไรก็ได้ ทำไปได้สักหนึ่งเทอม เด็กทุกคนใจจดใจจ่อที่จะให้ถึงวันศุกร์กันทั้งโรงเรียน แล้วก็มีเสียงสะท้อนเข้ามา ขอวันศุกร์ทั้งวันได้ไหม คณะครูประชุมแล้วก็อนุมัติ เราจึงเห็นภาพการเรียนที่ครูและเด็กเป็นศูนย์กลางของกันและกันในวันนี้  ผมนึกถึงใครรู้ไหมครับ ผมนึกถึงอาจารย์ใหญ่ของผม ท่านคุณหญิงดร.กษมา วรวรรณ ณ อยุธยา ที่กำลังเศร้าโศกกับข่าวเพื่อนครูถูกปองร้ายที่ภาคใต้ และข่าวพวกจิตอาเพศเผาโรงเรียนในที่ต่างๆ  อยากให้ท่านได้มาเห็นความงดงามของการศึกษาที่เราประชุมกันปากเปี๊ยกปากแฉะแล้วไม่เป็นสับปะรดอะไร

      ขอเรียนท่านว่ายังมีผู้บริหารและคณะครูหลอมใจใส่ชีวิตให้กับลูกหลานศิษย์อย่างชื่นมื่นที่โรงเรียนไกลปืนเที่ยงทั่วประเทศ ในระหว่างสรุปท้ายการเยี่ยมเยือน ท่านรองผู้อำนวยการตั้งประเด็นถามว่า..ที่เราทำอยู่นี้จะเหมาะและถูกต้องไหม ผมขอตอบในใจว่า..เพียงแค่โรงเรียนเม็กดำขยับการเรียนในรูปแบบนี้1ปี ก็มีชาวบ้านถึง23หมู่บ้านขอย้ายลูกหลานมาเข้าโรงเรียนนี้ บางแห่งถึงกับยกมากันทั้งชั้นเรียน  ..เกรงว่าจะสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ ไปสร้างความเดือดร้อนให้กับเพื่อผู้บริหารในโรงเรียนอื่น ไม่อยากให้กล่าวโทษว่าโรงเรียนเม็กดำดึงเด็กไปหมด เกรงว่าเงินค่าหัวโรงเรียนจะลดลง กีดกันไม่ได้เด็กไปเรียนอาชีวะ หรือออกไปเรียนที่อื่น บ้างก็พยายามแก้ปัญหานี้ด้วยการขอเปิดเป็นโรงเรียนขยายโอกาส เรื่องนี้ขอฝากไปยังฝ่ายที่พิจารณาเรื่องนี้ว่า
ขอกรุณาอย่าบ้ายุไปกับผู้บริหารโรงเรียนที่ไม่มีน้ำยา

     ถ้าปล่อยไปอย่างนี้ ผมเกรงว่าโรงเรียนที่อยู่รอบๆที่ยังไม่ตื่นตัวต่างหาก ที่จะหัวใจหล่นลงไปที่ตาตุ่ม เพราะท่านไม่สามารถสอนเรื่อยๆมาเรียงๆ อะไรๆก็โครงงานๆสั่งแล้วก็ปัดก้นไปทำอย่างอื่นไม่ดูดำดูดีได้อีกต่อไป
 
มีโอกาสเป็นโรงเรียนร้างสูง

   เมื่อก่อนก็เห็นแต่เด็กโรงเรียนรัฐบาลหนีไปเรียนโรงเรียนเอกชน มาบัดนี้! ขอย้ำว่า..บัดเดี๋ยวนี้ โรงเรียนรัฐบาลด้วยกันนี่แหละ เริ่มเกิดปรากฏการณ์ชุมชนทิ้งโรงเรียนที่ไม่เอาไหนแล้วอย่างเข้มข้นทวีคูณ
ไม่ต่างกับผู้มีอันจะกินยกโขยงให้ลูกไปเรียนในโรงเรียนประจำจังหวัดหรือโรงเรียนที่มีชื่อเสียงดังโด่งทั้งหลาย
   ชุมชนเริ่มประเมินมาตรฐานและคุณภาพการศึกษาแข่งกับ(สมศ.) ที่เอาแต่..เล่นบท..กัญญาณมิตร (มิตรของท่านนั้นมิดหัวมิดหางกินกลางตลอดตัว)  ท่านจะว่าของท่านอย่างไรก็ว่าไป แต่จะให้ชาวบ้านเชื่อถือในผลประเมินนั้นบอกได้เลยว่า ยากที่จะยอมรับผลลัพธ์ลิงหลอกเจ้าเช่นนี้ได้

• เสียดายความตั้งใจดีของ(สมศ.)
• เสียดายงบประมาณแผ่นดิน
• เสียดายวัฒนธรรมการบริหารการศึกษาที่ดีงามแต่ดั่งเดิม
• เสียดายอนาคตบุคลากรทางการศึกษา
• เสียดายอนาคตการศึกษาในแผ่นดินนี้

   ท่านอาจจะคิดย้อนว่า ไอ้หมอนี่มันดีแต่วิพากษ์วิจารณ์ ติเรือทั้งโกลน โยนเรื่องสนุกปากสนุกคำ  ไม่ใช่เช่นนั้นหรอกตัวเอง ไม่ใช่แน่นอน ผมขออนุญาตชี้ทางสว่างไสวดังนี้  ขอให้นำเอาหลักการของบล็อกเข้าไปใช้ในการประเมิน การบริหาร การส่งเสริมวิทยฐานะการศึกษาทั้งระบบ ขอย้ำว่าทั้งระบบ ไม่อย่างนั้นการศึกษาไทยก็จะเล่นตลกกันอยู่อย่างนี้

    ถ้าอยากจะทราบว่าจะใช้บล็อกเข้าไปสู่วิถีระบบการศึกษาอย่างไร อันนี้พอคุยกันได้ ผมเห็นโพรงกะรอกอย่างนี้ครับ

1)  อาจารย์ใหญ่ ศ.น.พ.วิจารณ์ พานิช. ดร.ประพนธ์ ผาสุกยืด, ท่านไร้กรอบ,ท่านเล่าฮู คงจะนั่งโต๊ะจับเข่าร่างแผนปฏิบัติการร่วมกับท่านที่ดูแลนโยบายการศึกษาของชาติได้ ตอนนี้ท่านอาจารย์ใหญ่ได้ประสานให้เกิดการทดลองใช้KM.ในโรงเรียนไปบ้างแล้ว และท่านคุณหญิงดร.กษมาวรวรรณ ณอยุธยา รับว่าจะกระตุ้นให้มีการใช้ครูเครื่องICT.ให้เป็นรูปธรรมมากขึ้น ฟังมาถึงตรงนี้ท่านก็อาจจะพอใจ..ก็ดีแล้วนี่..
มันไม่ดีจริงนะสิครับ วัฒนธรรมองค์กรทางการศึกษาวันนี้  เขาจะแปลงเจตนารมณ์ในเรื่องดีๆพิเศษๆเป็นเรื่องจิบจ้อยได้อย่างเรียบรื่นหน้าตาเฉย ที่ใบสั่งทุกฉบับทุกใบไม่มีน้ำยาสาเหตุมาจากส่วนนี้ด้วย เขาจะเลือกปฏิบัติ ถ้าเรื่องไหนเกี่ยวกับการทำซี8-9 จะให้ไปลงนรกตกเหวที่ไหนขอสู้ตาย จะใช้ความอุตสาหะและขีดความสามารถทั้งชีวิตทุ่มเททำแบบกัดไม่ปล่อยเรื่องอื่นไม่สน โรงเรียนจะเหี่ยวเด็กจะหายนะอย่างไรข้าไม่เกี่ยว ผลการประเมินจะผ่านไม่ผ่านก็ไม่จิเจ้ย ข้าฯต้องการทำเฉพาะเรื่องผู้เชี่ยวชาญพิเศษ บนความฟอนเฟะของภาระหน้าที่ ตรงนี้ก็ขอฝากอีกว่า ถ้าเป็นไปได้ฝ่ายพิจารณาอย่าตาถั่วทำให้เกิดผู้เชี่ยวชาญพิเศษกำมะลอ เลย
2)  ถ้าท่านตั้งใจจะจับเข่าคุยกันเรื่องนี้ ขอให้ยกทัพมาคุยที่โรงเรียนเม็กดำ ที่เขาทำเม็กกะโปรเจ็คทางการศึกษา ร่วมกับ (สกว.) ตรงนี้อาจเสียเวลาบ้างแต่ก็ดีกว่าท่านไปมะงุ้มมะง่าหรากันอยู่ในห้องแอร์ ปิดประตูตีแมวมานานแล้ว ลองเปลี่ยนกระทวนทัศน์หน่อยดีไหมครับ มาดูสิว่าไอ้หมอนี้มันคาบข่าวแหกเนตรไปโพทะนารึเปล่า
3) หลังจากนั้นท่านต้องใจกว้าง ไปเชิญผู้บริหารการศึกษาชั้นอ๋อง ที่เขาจัดการศึกษาอิงระบบ เช่น สัตตยาไส รุ่งอรุณ ประสาทวิทยา สันติอโศก กลุ่มHome School ฯลฯ ฝ่ายหนึ่ง กับ เชิญผู้บริหารสถานศึกษาในระบบ คัดที่เป็นตัวจริงเสียงจริงที่มีอยู่จำนวนมากระดมสมอง วางลู่การศึกษาร่วมกัน รายการนี้ผู้ทรงคุณวุฒิรุ่นเก๋าส์ๆทั้งหลายอย่าไปยุ่ง ถอยมาเป็น”คุณอำนวย” คอยบริการโอกาสก็พอแล้ว
4) ถึงรายการท่านเก๋าส์แล้วที่นี้ เอาข้อมูลที่ได้มาวิจัย มาสังเคราะห์ ออกแบบวางเป็นแผนเจาะใจการศึกษา ส่งเสริมและพัฒนาอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ตามศักยภาพและความเหมาะสมของแต่ละพื้นที่แต่ละโรงเรียน  ไม่ควรออกใบสั่งไปที่เขตพื้นที่การศึกษาให้กระจายเรื่องตามแผนกระจายอำนาจ เพราะหลายเขตพื้นที่ยังต้องเรียนรู้เรื่องนี้ ในระยะแรกส่วนกลางจะต้องตั้งทีมงานบริหารเรื่องนี้เพื่อเป็นการปูพื้นฐาน ทีมบริหารที่ว่านี้เป็นใคร ขออนุญาตพาดพิงเอ่ยนาม ดร.อุทัย ดุลยเกษม ดร.อมรวิชชย์ นาครทรรพ ดร.สมพงษ์ จิตรระดับ ดร.สรยุทธ รัตนพจนา รศ.เรณู คุปตัษเฐียร ฯลฯ  เรียนเชิญท่านเหล่านี้มาเปิดกรุการศึกษาอีกสักครั้งหนึ่ง
5)  ผลที่ได้จากข้อที่ 4 นำมาจัดประชาวิจารณ์ ในกลุ่มโรงเรียนเป้าหมาย
6)  เลือกโรงเรียนและผู้บริหารประเภทหมูไม่กลัวน้ำร้อนมา 100 โรงให้
ทดลองทำ ถ้าดีก็ขยายจำนวนโรงเรียนวิถีการศึกษาเข้าหาวิถีชีวิตไทย เป็นพันเป็นหมื่นโรง ให้ความดีความชอบให้รางวัล ให้ความก้าวหน้า จะว่าถึงซี8-9 ถึงซีที่100 ก็ไม่มีใครเขาว่า
7) ให้โรงเรียนหัวหอกเหล่านี้ขยายเครือข่าย โรงเรียนพี่โรงเรียนน้อง นัดหมายมาประชุมปรึกษาหารือกัน ดูแลกัน สร้างความสมานฉันท์กัญญาณมิตรตัวจริงเสียงจริง ตรงจุดนี้โรงเรียนเม็กดำได้เริ่มงานบ้างแล้ว แต่ยังไม่บรรลุผลเท่าที่ควร เพราะโรงเรียนพันธมิตรเครือข่ายยังไปเสียเวลากับการทำผลงานโหลไปโชว์แช่งขัน และลุ้นตำแหน่งผู้บริหารซีสูงๆ ยังติดวัฒนธรรมดินพวกหางหมู รวมทั้งขาดการรับลูกจากระดับนโยบาย มีแต่(กสว.)ที่ลงทุนมาทดลองหาช่องทางถ่างตาการศึกษาที่โรงเรียนบ้านเม็กดำ
   ประเด็นเหล่านี้ คงจะมีข้อเสนอแนะดีๆเข้ามาอีก จากท่านคณาอาจารย์ในสำนักศึกษาศาสตร์ต่างๆ ตะกร้าใบนี้เปิดไว้ ขอเรียนเชิญทุกท่านมาทอดกฐินกองใหญ่กับการศึกษาไทย มาร่วมด้วยช่วยกันได้ งานนี้ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ยินดีต้อนรับด้วยความเห็นใจและเข้าใจ รายการนี้มีรอยยิ้มแจกครับผม..

[ขจิต ฝอยทอง]

• เป็นสิ่งที่ควรดำเนินการเป็นอย่างยิ่ง
• เรามาช่วยกันตะโกนดังดีไหมเผื่อผู้ใหญ่ใจดีท่านจะได้ยินบ้างครับครูบา
  

[ดร. แสวง รวยสูงเนิน]

ครูบาครับ

ผมว่าเรื่องนี้ เราน่าจะเสนอเป็น Mega Project จริง ๆ นะครับ โดยใช้ต้นแบบของเม็กดำ ซึ่งตอนแรกผมไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าชุมชนในเม็กดำ กับชุมชนอื่นจะมีศักยภาพต่างกันมากน้อยแค่ไหน

เท่าที่ดูนะครับ ผมคิดว่า ชุมชนเม็กดำก็ไม่น่าจะต่างจากชุมชนอื่นมากนัก แต่ที่ต่างน่าจะเป็นที่ตัวโรงเรียนและผู้บริหารเป็นสำคัญ

ซึ่งผมคิดว่า การทำ Megaproject ของกระทรวงศึกษาน่าจะเป็นไปได้ เพียงปรับที่ผู้บริหารเท่านั้น

โดยการลดผู้บริหารสายพันธุ์ "กินเหล้าเฝ้าสนามบิน" ให้เหลือน้อยลง 

และเพิ่มสายพันธุ์แท้ ทำงานเพื่อชุมชน เพื่อคุณค่าในชีวิตของตนเองให้มากขึ้น

ตรงนี้ไม่น่าจะยากนะครับ

ครูบา ลองเสนอดูไหมครับ

เผื่อ ดร.กษมา จะสนใจ

หรือว่าผู้บริหารระดับสูง ส่วนใหญ่ก็เป็นประเภทสายพันธุ์กินเหล้าเฝ้าสนามบินเหมือนกัน ก็เลยทำอะไรไม่ได้

ผมคิดว่า ไม่น่าจะใช่นะครับ

 เรามาทำ Megaproject กันดีกว่าไหมครับ

เผื่อชาติหน้าตอนบ่าย ลูกหลานเราอาจจะมีโอกาสดีกว่านี้ครับ 

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

  ท่านเล่าฮู ท่านขจิต

จะให้ผมรับหน้าที่ องคต สื่อสาร ใช่ไหมครับ

 ผมเห็นว่าเราน่าจะถ่ายสำเนาเอกสารที่เป็นตัวบทความ และ  ข้อเสนอแนะจากพัธมิตร KM.หลายๆท่าน ขอให้เสนอความเห็นเชิงรุก เชิงรับก็แล้วแต่ เมื่อเห็นว่าเหตุมีมูลเพียงพอ  ก็จะส่งไป 4 แห่ง

1 เลขานุการสภาการศึกษาแห่งชาติ (มีหน้าที่กลั่นกรองหัวข้อวาระ/ประเด็นการประชุมในแต่ละครั้ง) ถ้าเขาสนใจก็จะบรรจุเข้าระเบียบวาระประชุมสภาฯ

2 สำนักนโยบายและแผนยุทธศาสตร์ สำนักปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กำลังทำวิจัย เรื่องจะเอาเศรษฐกิจพอเพียง เข้าไปสู่หลักสูตรการเรียนได้อย่างไร

3 อาจารย์คุณหญิง กษมา วรวรรณ ณ อยุทธยา

4 สื่อมวลชน ทั้งทีวี และ นสพ. ตอนนี้รายการทีวี.บางแห่งเริ่มเข้ามค้นดูเรื่องราวในบล็อกแล้วนะครับ ถ้าเจอก็อย่ารีรอเรื่องจากเราเลย ประสานไปที่เจ้าตัวบล็อกเองได้เลย สนใจเรื่องไหนใครเสนอก็จูงมือไปคุยกันเอง ดีไหมครับ

หมายเหตุ ในส่วนที่จะส่งสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ควรมีเอกสารส่วนที่คุณครูและเด็กๆดำเนินการ เอกสารส่วนประกอบการของชุมชนแนบได้ด้วย

ถ้าออกมาดี เรื่องนี้ก็จะเป็นต้นแบบการนำเอาความรู้ความคิดที่เป็นกึ่งประชาวิจารณ์สาธารณะ จากบล็อกไปช่วยขับเคลื่อนปัญหาสังคม ไม่อย่างนั้นพวกเราก็จะเอาแต่บ่นๆๆๆอู้อี้ๆๆๆ แต่ยกระดับความคิดไม่ได้ ท่านใดเอาด้วยยกมือขึ้น!

ถ้าไม่เป็นผล ตกน้ำป๋อม!ก็ไม่เป็นไรถือว่าเสมอตัว กินข้าวบ้านเรา นอนบ้านเรา กอด เมี.. เรา กอด สา..เราไม่ได้ลงทุนอะไรเพิ่ม ดีกว่าหายใจทิ้ง ไม่ใช่รึครับ

[นาง พันดา เลิศปัญญา]

        ส่งได้เร็วเท่าไรก็ยิ่งดีค่ะพ่อครู

        เด็ดตัวน้อยรอคอยไม่ไหว  ช้าไปจะเกินกาลเพราะหลายโรงเรียนปิดป้ายประกาศว่าตนเองผ่านการรับรองจาก สมศ. แล้ว ซึ่งชาวบ้านไม่แน่ใจว่าผ่านจริงหรือผ่านหลอกค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาอาสาส่งไปที่ สภาการศึกษา ครับครูบา
• ที่นี่มีอาจารย์และคนที่เคยร่วมทำงานด้วยหลายท่าน เริ่มเลยไหมครับ

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

  เยี่ยมเลย อ.ขจิต  เพียงแต่ผมอยากได้ความเห็นสมทบที่หลากหลายกว่านี้ ขอเวลาอีก 7 วันดีไหมครับ

อย่าลืมนะครับ นี่คือหน้าที่มนุษย์ บทที่1 ของปีนี้