ความชำนาญทางภาษาสู่วรรณกรรม 3 ภาษา: สินไซวรรณกรรมประจำถิ่นอุษาคเนย์ (ถอดบทเรียนการเสวนาออนไลน์)

สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยขอนแก่น จัดกิจกรรมเสวนาออนไลน์เรื่อง ความชำนาญทางภาษาสู่วรรณกรรม 3 ภาษา: สินไซวรรณกรรมประจำถิ่นอุษาคเนย์ เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ที่หลากหลาย  ในวันที่ 19 สิงหาคม 2564 เวลา 10.00-11.30 น.  วิทยากรประกอบด้วย  ผศ.พราวพรรณ พลบุญ ผศ.เฉลิมเกียรติ มินา ผศ.ดร.หอมหวล บัวระภา  และ ผศ.ดร.ทรงวิทย์ พิมพะกรรณ์ โดยสำนักหอสมุดรับสมัครผู้เข้าร่วมในระบบ Zoom จำนวน 300 คน และ Lives ผ่าน Facebook Fanpage ของสำนักหอสมุด 

 

อ.ทรงวิทย์ ได้เล่าเรื่องราวและข้อมูลพื้นฐานของวรรณกรรมเรื่องสินไซ จากวรรณกรรม ฮูปแต้ม การศึกษา เรียนรู้ การนำไปใช้ประโยชน์ และนำไปสู่การจัดทำหนังสือ “สินไซ” 3 ภาษา ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส และไทย

 

สินไซ วรรณากรรมของอนุภาคลุ่มน้ำโขง อุษาคเนย์

เปลือก = รัก โลภ โกรธ หลง ผจญภัย ต่อสู่ อาลัย แย่งชิง สูญเสีย ชนะ แพ้ ใจดี เศร้าใจ บันเทิง เร้าใจ ครบรส

กระพี้ = ภาษา สุนทรียะ คุณธรรม จริยธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณี การปกครอง คติ คำสอน ข้อแนะนำ 

แก่น = ปรัชญาทางพุทธธรรมเป็นแก่นเรื่อง เป็นโครงเรื่อง

มหาศิลา วีรวงศ์ กล่าวว่า “วรรณคดี วรรณกรรม บ่งบอกที่มาของท้องที่”

 

 

อ.หอมหวล สรุปว่า

อธรรม กับ ธรรมะ

ยักษ์ = กิเลส

สินไซ สีโห สังข์ =  ศีล สมาธิ ปัญญา

ตีความเทียบเคียงกับนิทานธรรมบท

ศีล สมาธิ ปัญญา จะนำมาซึ่งความมั่งมีศรีสุข เพื่อหลุดพ้นจากความทุกข์ยาก

 

อ.เฉลิมเกียรติ

“ทำหนังสือภาษาในฐานะผู้ศึกษาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ”

 

อ.แพรวพรรณ

Learning by doing เรียนรู้จากการลงพื้นที่ เรียนรู้จากการลงมือทำ ร่องรอยที่มากกว่าหนังสือเรื่องสินไซในภาษาญี่ปุ่น คือการได้เรียนรู้มุมมองที่แตกต่าง คำถามที่เกิดขึ้นจากผู้ร่วมทำ จนนำไปสู่การเรียนรู้สินไซที่มกากว่าวรรณกรรมและฮูปแต้ม นั่นคือ การเรียนรู้จากการลงมือปฏิบัติ  Learning by doing

 

 

ผมได้มีโอกาสได้เข้าร่วมกิจกรรมการเปิดตัวหนังสือสินไซ 3 ภาษา เมื่อเดือนมีนาคม 2564 ณ โฮงสินไซ และได้บันทึกไว้ที่ https://www.gotoknow.org/posts/689729 

 วันนี้เป็นอีกครั้งที่ได้ “ฟัง” อาจารย์ทั้ง 4 ท่านอีกคำรบหนึ่ง เพื่อเติมเต็มมุมมองอีกมุมในการเรียนรู้เรื่องราวของสินไซ แม้เป็นเวลาเพียงสั้น ๆ แต่ก็ได้อรรถรสของ “วรรณกรรม” อีกแง่มุมหนึ่งที่นอกเหนือจากเนื้อหาของหนังสือ 3 ทั้งเล่ม

 

ขอบันทึกไว้เพียงสั้น ๆ ในวันที่ยังมีภารกิจอื่นใดรออยู่

 

19 สิงหาคม 2564

ณ  มอดินแดง