การเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการจัดการเรียนรู้ในป่าให้กับสามเณร จากโรงเรียนปริยัติธีระวิทยาวัดกลางจังหวัดบุรีรัมย์ ในชั้น ม. 1 - ม. 6 จำนวน 300 รูป ทำให้เห็นมุมมองต่าง ๆ ของการจัดการองค์กรการเรียนรู้ของเด็กวัยเดียวกันแต่อยู่ในองค์กรและวิธีการที่ต่างกัน
ก็เป็นเด็กเหมือนกันเพียงแต่อยู่ในบริบทของสามเณร แต่พระอาจารย์ที่ดูแลก็ยังได้ถือไม้เรียวเดินตามเหมือนเดิม แต่ที่เห็นแตกต่างกันชัดคือนักเรียนในบริบทของสามเณรจะมีการกำกับดูแลควบคุมกิริยามารยาทในการพูด การแสดงออกซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีการผ่านกระบวนการคิดวิเคราะห์และไตรตรองในตัวของสามเณรก่อนจึงแสดงออกมาผ่านการปฏิบัติ
ซึ่งถ้าเป็นนักเรียนในระดับเดียวกันจากระดับปกติไม่รู้ว่าจะวุ่นวายขนาดใหน ครูที่ควบคุมมาคงจะต้องใช้ชุดความรู้ในการดูแลและจัดกระบวนการเรียนรู้อีกชุดหนึ่งต่างหาก คงจะหนักหนาสาหัสหน้าดู อยากรู้จังเลยว่านักเรียนรุ่นราวคราวเดียวกันเรียนจากบริบทที่ต่างกันผลที่ออกมาจะเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร