ผลสืบเนื่องจากการแหย่ไข่มดแดง ทำให้ผมทราบถึงการจัดการความรู้แบบมดแดงแข็งขัน ที่มีองค์ประกอบครบถ้วน อย่างน่าอิจฉา
ผมใคร่ขอเสนอ เศรษฐกิจพอเพียงแบบมดแดง ที่สอดคล้องกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของไทยตามแนวหระราชดำริทฤษฎีใหม่แบบลงตัวสุดๆ <p>มดแดงมีกลุ่มการทำงานที่ไม่มีการกินแรงกัน เข้มแข็ง และ แข็งขันอย่างหาใครเทียบได้ยาก </p><p>งานสังคม งานวันเกิด งานศพ มีมดแบ่งงานจัดการอย่างพร้อมเพรียง เวลาเจอกันก็สวัสดีกันแบบไม่แหนงหน่าย</p><p> แต่ผมไม่ทราบว่างานโกนจุก มดแดงทำตอนไหน ไม่เคยสังเกตเห็น ก็เลยไม่ทราบว่าพร้อมเพรียงกันหรือเปล่า</p><p>มดแดง มีการแบ่งกันเป็นสายงานที่พร้อมระดมกำลังไปช่วยกันได้ทุกงาน ทั้งงานพลาธิการ และงานรักษาความปลอดภัย มียามประจำเป็นระยะๆ ทั้งเวลาพักผ่อน และเวลาทำงาน ไม่มีมุ้งเล็กมุ้งใหญ่</p><p>เมื่อมีสายสืบมาแจ้งว่า มีงานต้องทำด้านใดก็ตาม จะกรูกันไปช่วยทันที แต่ก็ไม่ทำให้งานเดิมเสียหาย จะมีหน่วยระวังหน้าระวังหลัง ดูแลอยู่ตลอด</p><p>เวลาเจออาหาร ตัวที่เจอจะชิมและ กินพอมีแรง ไม่เก็บไปซ่อนแอบกินตัวเดียว ที่เหลือขนมาเก็บไว้ในรังให้ลูกหลานได้กิน แต่จะไม่เก็บไว้มาก จะบูดเน่าเสียบรรยากาศของวิมานมดแดง</p><p>การสร้างประชากรใหม่จะขึ้นอยู่กับอาหารที่มีในแต่ละช่วง มีการวางแผนประชากรเก่งไม่แพ้ท่านมีชัย โดยไม่ต้องแจกถุงยางอนามัย</p><p>และมีการเชื่อมโยงกับภายนอกโดยการหากินร่วมกัน และขยายสังคมตนเองออกไปทั้งในที่เดิม (รังใหม่ หรือรังใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ) และพื้นที่ใหม่ (แม่เป้ง)</p><p>การจัดการดังกล่าวทำให้มดแดงมีพอกินทุกตัว ทุกรุ่น ทุกวัย รังมดแดงพัฒนาได้ตามระดับความสมบูรณืแบบพอเพียง</p><p>จึงทำให้มีระบบที่ครบทั้ง สามขั้นตอนของทฤษฎีใหม่</p><p>คือ </p><ol>
</ol><p>มดแดงยังทำได้เลย</p><p>ทำไม เรามีสมองใหญ่กว่ามดแดงจะทำไม่ได้ละครับ</p><p> </p>
มดไม่มีกิเลศ ทำได้ง่าย
เศรษฐกิจพอเพียงต้องเริ่มที่คุมหรือลดกิเลศครับ
มหาตมคานธี กล่าวว่า "โลกเรามีเพียงพอสำหรับทุกคน แต่ไม่พอสำหรับคนคนเดียวที่โลภมาก"
นี่คือคำตอบครับ
มดแดงไม่ฆ่าใคร มีแต่ป้องกันตัวเอง และกินของตายแล้วเท่านั้น
การหามศพมดแดงเป็นการกำจัดของเสียที่มดแดงเกรงใจสิ่งแวดล้อมมาก ไม่ต้องการให้พวกตนเองไปทำให้ใครเสียหาย และจะหามศพมาทำพิธีที่รังทั้งหมดครับ
ทุกชีวิตที่ผ่านไปจะได้รับการสดุดีอย่างสมเกียรติครับ
สังคมมนุษย์อายไหมครับ