เมื่อไปนิเทศนักศึกษา : นึกศึกษา : ฝึกสอน 1/2560

บ่อยครั้งที่ต้องรับผิดชอบในการนิเทศนักศึกษาที่ฝึกสอนด้วยความมุ่งหวังว่าจะได้พบเห็นการสอนที่ล้ำค่า  แลได้ชื่นชมกับพัฒนาการของลูกศิษย์ผู้ที่จะก้าวไปสู่ชีวิตความเป็นครูในเบื้องหน้า  ทุกครั้งที่พกพาความหวังไปตามโรงเรียนต่าง ๆ ก็มักล้าถอยด้วยนโยบายของส่วนกลางที่มีการปรับแต่ง โน้น-นั่น-นี่ โดยมักอ้างแนวคิดเมืองนอกขอกนาบ้างล่ะ  อ้างแนวคิดว่ามาจากโรงเรียนทางเลือกบ้างล่ะ คนที่ออกนโยบายเหล่านั้นเขาจะเดินเท้าปูพรมนิเทศเช่นเราไหมนะ  หอคอยงาช้างของพวกเขาสวยงามจัง พื้นดินเดินเราลำบากจัง ความต่างที่อยู่ในแผ่นดินเดียวกันจึงเกิดการเดินสวนทางกันไปมาอยู่ร่ำไป  การศึกษาของหน่วยผลิตครูจึงวิ่งวกไปวนมาเพื่อให้ทันตามใจเทวดาเหล่านั้น  เขาจะรู้ไหมนะการพัฒนาคนเพื่อเข้าสู่เส้นทางการเป็นครูใช้เวลาถึง 5 ปี เราลำบากเหนื่อยยากนักแต่เราก็รักษ์ในอุดมการณ์ที่จะทำ แต่การเปลี่ยนแนวคิดการผลิตครูที่เทวดาเหล่านั้นคิดปละประทานมานั้นดุจฝนตกไม่ดูช่วงเวลา ข้าวกล้าในนาย่อมเสียหายมากกว่าได้   แล้วเมื่อไหร่เราจะพัฒนาการผลิตครูแบบวิ่งเข้าเส้นชัยที่ไม่ใช่วิ่งวกไปวนมาดังเช่นทุกวันนี้

 

[ขจิต ฝอยทอง]

นโยบายเปลี่ยนบ่อยมาก

ไม่มีอะไรที่ถาวรและพัฒนาอย่างต่อเนื่องเลยครับ

เปลี่ยนรัฐมนตรี ก็เปลี่ยนนโยบายต่อ

ทำไมไม่ให้เขาเริ่มจากที่โรงเรียนได้พัฒนานักเรียนจากพื้นฐานที่เขามี

ดีใจที่ได้อ่านเรื่องดีๆจากอาจารย์ครับ

[พิมล มองจันทร์]

ขจิต ฝอยทอง เป็นความจริงเชียวครับท่านอาจารย์  บางครั้งเราต้องวิ่งตามนโยบายเหมือนวิ่งวกไปวนมาเนาะครับผม